Γυρισμένη στην ευρύτερη περιοχή του Κιλκίς και μια από τις λίγες ελληνικές ταινίες που έχουν δείξει ειλικρινές και ουσιαστικό ενδιαφέρον για το τοπίο στη λίμνη Δοϊράνη (όπου ένα μεγάλο μέρος της διαδραματίζεται), αυτή η ταινία αποτελεί το υποδειγματικό ντεμπούτο της Ασημίνας Προέδρου στου μεγάλου μήκους κινηματογράφο μυθοπλασίας.
Τεμνοντας την ιστορία της σε κεφάλαια η Προέδρου την χτίζει προσεκτικά και με υπομονή μέσα από τη διαφορετική σκοπιά των μελών της τριμελούς οικογένειας που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο: ο αυστηρός αλλά πιεσμένος από παντού πατέρας (Στάθης Σταμουλακάτος), η θεούσα, πλήρως υποταγμένη στον σύζυγό της μητέρα που αρχίζει να νιώθει αμφιβολίες απέναντι στην εκκλησία (Ελένη Ουζουνίδου) και η έφηβη κόρη που ακολουθεί τον δρόμο της προσωπικής επανάστασης (Ευγενία Λάβδα) πυροδοτούν ένα εξαιρετικά γοητευτικό παζλ που με τις εικόνες του ελκύει την ματιά και με το περιεχόμενό του τροφοδοτεί το μυαλό για πολλές σκέψεις.
Από την ιστορία δεν λείπει το «αστυνομικό μυστήριο» (όλα ξεκινούν από την ανεύρεση μιας σορού), η άποψη πάνω στις άκαμπτες κοινωνικές δομές της επαρχιακής Ελλάδας, οι δυσάρεστες συνέπειες της οικονομικής κρίσης, το πάντα επίμαχο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και η υποκρισία της Εκκλησίας. Με φρέσκια ματιά, με την ένθερμη συνδρομή μιας υποκριτικής υψηλού επιπέδου και με την πολύτιμη εμπειρία τόσο του διευθυντή φωτογραφίας Σίμου Σαρκετζή, όσο και της μοντέζ Ηλέκτρας Βενάκη (που είχε τρομερά δύσκολη δουλειά στα χέρια της), η νεαρή σκηνοθέτρια αφήνει το δικό της αποτύπωμα σε ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει αρκετά (και ποικιλοτρόπως) τον κινηματογράφο: την διάβρωση στα σωθικά μιας οικογένειας εξαιτίας διαφόρων παραγόντων – και όχι μόνο οικονομικών. Όλα τα «υλικά» της βρίσκονται μέσα σε ένα καζάνι που βράζει και το οποίο αντιλαμβάνεσαι ότι κάποια στιγμή θα εκραγεί. Και θέλεις να είσαι εκεί όταν η έκρηξη γίνει.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr