ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΗΜΩΝΙΕΣ - Παυλίνα Αγαλιανού

Ενας ψαράς και αγρότης, κάτοικος ενός παραλίμνιου χωριού στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, πνιγμένος στα χρέη, αρχίζει να μεταφέρει μετανάστες με τη βάρκα του έναντι αδράς αμοιβής. Η γυναίκα του, νοικοκυρά και εκκλησάρισσα του χωριού, αναζητά τον πραγματικό Λόγο του Θεού, ενώ η κόρη τους προσπαθεί να ορίσει τη ζωή της μέσα στο καταπιεστικό περιβάλλον στο οποίο ζει. Μέχρι που ένα τραγικό γεγονός θα αλλάξει τις ισορροπίες και θα φέρει τους τρεις ήρωες μπροστά σε προσωπικά αδιέξοδα και αδυναμίες, με τον καθένα να πρέπει να αναλογιστεί για πρώτη φορά στη ζωή του το κόστος των πράξεών του.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Α. Προέδρου βουτάει στα βαθιά νερά της επαρχιακής Ελλάδας αφήνοντας ένα δυνατό κοινωνικό αποτύπωμα. Γνώριμή μας από την βραβευμένη μικρού μήκους ταινία της «Red Hulk», βλέπουμε ότι κι εδώ συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια του κοινωνικού κινηματογράφου.

Στην καρδιά του σεναρίου βρίσκεται μια ελληνική αγροτική οικογένεια, η οποία παρουσιάζεται ως οργανικό στοιχείο της ευρύτερης κοινωνίας. Μια οικογένεια που όχι μόνο δεν είναι αποκομμένη από τον κοινωνικό περίγυρο, αλλά επηρεάζεται και επηρεάζει με κάθε δυνατό τρόπο τις εξελίξεις. Οι κοινωνικές σχέσεις επηρεάζουν τις οικογενειακές σχέσεις σε βαθμό αποσάθρωσης, επιδρούν καταλυτικά στον πυρήνα τους.

Σεναριακά χωρίζει την ιστορία της σε τρεις οπτικές, του πατέρα, της μητέρας και της κόρης, τόσο για να δείξει ότι η αλήθεια δεν βρίσκεται σε μια μόνο οπτική, άλλα στη σύνθεσή τους, όσο και για να βρει χώρο να αναπτύξει πιο ολοκληρωμένα όλους τους χαρακτήρες, ακόμα και τους περιφερειακούς που έχουν εξίσου καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη της πλοκής. Οι ήρωες της ταινίας δεν είναι μονοδιάστατοι, μεταστρέφονται, φωτίζονται από αρκετές πλευρές, δημιουργώντας αντικρουόμενα συναισθήματα στον θεατή, όπως και η κάθε ιστορία διαμορφώνει διαφορετικά την άποψή μας για τους χαρακτήρες μέχρι το τέλος.

Η αλήθεια είναι ότι σε αντίθεση με το «Red hulk» που είχε επικεντρώσει ολοκληρωμένα σε ένα θέμα, εδώ καταπιάνεται με μια πλειάδα θεμάτων, που αντιμετωπίζονται περισσότερο σαν συνισταμένες που κινούν την κεντρική ιστορία. Ομως όλες οι θεματικές που καταπιάνεται, ακόμα και τα «στερεότυπα» που χρησιμοποιεί, αποτελούν έτσι κι αλλιώς πλευρές της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας...

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr