Μενού

ΒΑΒΥΛΩΝΑ - Άγγελος Πολύδωρος

Ένα φιλμ για τη φιλοδοξία, τη ματαιοδοξία και την κενότητα και παράλληλα ένας φόρος τιμής στην ιστορία του σινεμά.. 

Ο φακός του Νταμιέν Σαζέλ (Χωρίς Μέτρο και La La Land) παρακολουθεί την πορεία τριών βασικών χαρακτήρων. Ο ένας είναι η Νέλι, μια άγνωστη ηθοποιός που προσπαθεί να μπει δυναμικά στη showbiz, την οποία υποδύεται η Μαργκότ Ρόμπι πληθωρικά και με νεύρο. Ο άλλος είναι ο Μάνι,  ένας νεαρός ονειροπόλος που προσπαθεί να πιάσει δουλειά στην βιομηχανία του κινηματογράφου και εντυπωσιάζεται από την παρουσία της Νέλι. Τον ενσαρκώνει ο Ντιέγκο Κάλβα, ο οποίος ουσιαστικά είναι το μάτι του θεατή, αφού εντυπωσιάζεται με όσα «παρασκηνιακά» βλέπει και δεν είναι σίγουρος εάν τελικά του ταιριάζει ο χώρος. Ο τρίτος χαρακτήρας, είναι ένας αστέρας του βωβού κινηματογράφου ο Τζακ Κόνραντ, τον οποίο υποδύεται ο Μπραντ Πιτ, που θα είναι και το πρώτο θύμα της μετάβασης στον ομιλούντα κινηματογράφο (όπως ήταν και ο Ζαν Ντεζαρντέν στο The Artist, που ήταν ένα πολύ φινετσάτο φιλμ σε αντίθεση με το Babylon, που πέφτει θύμα της πληθωρικότητάς του). Οι τρεις αυτοί χαρακτήρες συναντώνται για πρώτη φορά σε ένα οργιαστικό πάρτι που δίνει ο μεγαλοπαραγωγός του Χόλυγουντ Ντον Γουάλας (Τζεφ Γκάρλιν) στην έπαυλή του έξω από την πόλη.

1757 3

Η εναρκτήρια σεκάνς, είναι σχεδόν όλο το φιλμ. Ο ονειροπόλος Μάνι πρέπει να κουβαλήσει έναν ελέφαντα για το πάρτι και πρέπει να το κάνει καλά για να έχει ελπίδες πρόσληψης. Η Νέλι, είναι η σεξοβόμβα που θέλει να μπει στο μάτι των κοριτσιών της γειτονιάς της και είναι έτοιμη για όλα. Τυχαία παίρνει ρόλο και τυχαία βρίσκεται στο πάρτι, αλλά έχει ως προσόντα το θράσος της και την ομορφιά της. Τέλος, ο αστέρας Τζακ φτάνει στο πάρτι ως εργένης, αφού η γυναίκα του Ίνα (Ολίβια Γουάιλντ) τον εγκαταλείπει επειδή συνεχίζει -ταυτισμένος με τους ρόλους του- να της μιλάει ισπανικά ενώ δεν είναι Ισπανός.  

Η επόμενη χαρακτηριστική σεκάνς του φιλμ είναι εκείνη που διαδραματίζεται στο πλατό, όπου γίνεται για πρώτη φορά γύρισμα με μικρόφωνα, κατά την οποία στη δουλειά του σκηνοθέτη εμπλέκονται πλέον και ο ηχολήπτης και ένα σωρό άλλες ειδικότητες που προέκυψαν από τον ήχο και από τη σιωπή που επιβαλλόταν κατά το γύρισμα σε όλα τα μέλη του συνεργείου.

1757 6

Με αυτές τις σεκάνς ολοκληρώνεται το θέμα και οι παράμετροί του στην ταινία, που θα μπορούσε να είχε διάρκεια δύο -και όχι τρεις- ώρες. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι χαρακτήρες, που συμβάλλουν στην κατανόηση της «τρομακτικής» αυτής αλλαγής του σινεμά, αλλά χάνονται στο πλήθος των άλλων δευτεραγωνιστών και των κομπάρσων, που παίζουν στα πάρτι, στις δεξιώσεις και στην παραγωγή ταινιών.

Ένας, είναι ο μαύρος τρομπετίστας Σίντνεϊ Πάλμερ (Γιόβαν Αντέπο) μια σταθερή φιγούρα σε όλες τις σκηνές πάρτι του φιλμ, που όταν γίνεται η μετάβαση από τον βωβό στον ομιλούντα, παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο (βλέπεις, η μουσική δίνει δύναμη στις ταινίες). Ένας άλλος είναι ο Τζέιμς Μακ Κέι (Τόμπι Μαγκουάιρ), που είναι επιχειρηματίας (έχει καζίνο) και psycho εγκληματίας, που του αρέσει να δίνει ιδέες για σενάρια και ονειρεύεται να γίνει μεγιστάνας του Χόλιγουντ και τέλος, υπάρχει ακόμα η αρθρογράφος-κριτικός Έλινορ Σεντ Τζον (Τζιν Σμαρτ) που επιβιώνει της παρακμής και της καταστροφής, συνεχίζοντας να γράφει, να διαμορφώνει καριέρες και να χειραγωγεί.

1757 1

Ίσως υπάρχουν και άλλοι συμβολικοί χαρακτήρες, αλλά χάνονται στο γρήγορο και κοφτό μοντάζ, στο θόρυβο των πάρτι, της μουσικής και της πανδαισίας των χρωμάτων. Υπερβολικό και κατάλληλο για θεατές που δεν πρόλαβαν να απολαύσουν το ασπρόμαυρο The Artist (2011) του Μισέλ Χαζαναβίσιους με πρωταγωνιστή τον Ζαν Ντεζαρντέν.

Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα myfilm.gr

Smart Search Module