Πτώση και εξιλέωση
Ταινία κλειστού χώρου, με έντονη θεατρικότητα στις ερμηνείες. Ο Αρονόφσκι (και ο Χάντερ, συγγραφέας του θεατρικού έργου) αφηγούνται μια ανθρώπινη ιστορία, με ήρωα έναν άνδρα ο οποίος με αυτοκαταστροφική διάθεση οδηγείται συνειδητά προς το τέλος. Πρόκειται για έναν συντετριμμένο άνθρωπο που κάποτε επέλεξε την αγάπη και ήρθε σε σύγκρουση με το συντηρητικό καθωσπρεπισμό και εγκατέλειψε την οικογένειά του για έναν ενήλικα μαθητή του.
Όμως η ταινία στρέφεται με δριμύτητα και εναντίον των διαφόρων θρησκευτικών αιρέσεων που κατακλύζουν την Αμερική και, στην ουσία, φανατίζουν και καταστρέφουν τους πιστούς τους. Και βέβαια πίσω από τα ωραία λόγια περί σωτηρίας και λοιπών ανόητων δοξασιών υπάρχει διαφθορά, ψεύδος και ταπεινά κίνητρα.
Η κάμερα του Αρονόφσκι κινείται μέσα στον ασφυκτικά στενό χώρο ο οποίος φαντάζει ακόμη πιο στενός εξαιτίας της ογκώδους παρουσίας του Τσάρλι. Του ανθρώπου ο οποίος καθώς οδηγεί τον εαυτό του προς το θάνατο προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την έφηβη κόρη του, η οποία δυσκολεύεται να τον συγχωρέσει επειδή κάποτε την εγκατέλειψε. Η κάμερα παρακολουθεί από κοντά τα όσα συμβαίνουν στο διαμέρισμα του υπέρβαρου άνδρα και αυτήν η εγγύτητα μεταφέρεται στους θεατές.
Όντως είναι πολύ καλή η ερμηνεία του Μπρένταν Φρέιζερ στο ρόλο του Τσάρλι αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε πως πρόκειται για ένα ρόλο αρκετά αβανταδόρικο που και μόνον ως τέτοιος κλέβει την παράσταση.
Από εκεί και πέρα ο Αρονόφσκι κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει συγκίνηση, να μιλήσει για τα πάθη του ήρωά του και τα πάθη της Αμερικής. Έχοντας διαβάσει τις διθυραμβικές κριτικές που συνοδεύουν την ταινία θα ήθελα να σημειώσω πως, χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία της, τις βρήκα υπερβολικές. Πρόκειται όντως για μια πολύ καλή ταινία αλλά οπωσδήποτε όχι και την ταινία της χρονιάς ή το αριστούργημα που θα μνημονεύουν οι επόμενες γενιές.
Ο Ντάρεν Αρονόφσκι είναι ούτως ή άλλως ένας ικανός σκηνοθέτης ο οποίος έχει στο ενεργητικό του περισσότερο ή λιγότερο καλές ταινίες. Επιπλέον είναι ένας ενδιαφέρων σκηνοθέτης ο οποίος πειραματίζεται με διαφορετικά είδη και αυτό, οπωσδήποτε, ανήκει στα πλεονεκτήματά του.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com