Ενας ερημίτης καθηγητής Αγγλικών που πάσχει από σοβαρή παχυσαρκία, προσπαθεί να συνδεθεί ξανά με την αποξενωμένη κόρη του, σε μια τελευταία απόπειρα να εξιλεωθεί.

Τι να πρωτοπεί κανείς για τη νέα ταινία του Αρονόφσκι, ιδιαίτερα χωρίς να θίξει πλευρές της ταινίας που παρουσιάζονται, τόσο κατά τη διάρκειά της, όσο και στο τέλος. Βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Σάμιουελ Χάντερ και διασκευάστηκε σε κινηματογραφικό σενάριο από τον ίδιο. Ο «Μόμπι Ντικ», η «Φάλαινα», του Χέρμαν Μέλβιλ, είναι το πρόσχημα. Είναι η αφορμή ώστε να λυθεί με το μαχαίρι ένας κόμπος αδιάλυτος, η αφορμή ώστε να έρθουν κοντά δύο κόσμοι ερημωμένοι. Ενας πατέρας με την κόρη του.

Ο Αρονόφσκι επιλέγει τη θρησκεία, για άλλη μια φορά, ως κεντρικό θέμα σε ταινία του, ώστε να την αποδομήσει και να δείξει το πραγματικά ιερό, τη θεϊκή διάσταση του Ανθρώπου. Υψώνει έναν Γολγοθά και δείχνει έναν άνθρωπο που περιμένει καρτερικά τη σταύρωση, ώστε να «άρει τις αμαρτίες» του, να λυτρωθεί και να λυτρώσει. Τι σπουδαιότερο να δείξει κανείς για τις διαλυμένες ανθρώπινες σχέσεις από τη μεταμέλεια, τη συγχώρεση και την αγάπη.

Η «Φάλαινα» είναι ακραία συμβολική, ακραία προσωπική, ακραία κοινωνική, ακραία ανθρώπινη. Ενώ είναι μια ιδιαίτερα απλή ιστορία, γυρισμένη σε ένα δωμάτιο στην ουσία, θίγει τόσες πτυχές της ύπαρξης, αγγίζει τόσο βαθιά συναισθήματα που αναγκάζει τον θεατή να ανοίξει τις κεραίες του και να γίνει κοινωνός του «θαύματος». Ο Μπρένταν Φρέιζερ δεν είναι αυτός που ξέρουμε, δίνει μια ερμηνεία συγκλονιστική, μια ερμηνεία ζωής. Ο σκηνοθέτης αφιέρωσε την «Φάλαινα» στους γονείς του. Το 2023 ανοίγει με μια υπέροχη ταινία που στοχεύει απευθείας στην καρδιά.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr