ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΪΡΟΥ, Η - Άγγελος Πολύδωρος

Θρίλερ παρασκηνίου, διαφθοράς, υποκρισίας και σχέσεων μεταξύ θρησκευτικής και πολιτικής ηγεσίας με την ανάμιξη και μυστικών υπηρεσιών, που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε χώρα, όπου υπάρχει στενή σχέση μεταξύ εκκλησίας και πολιτικής.

Εδώ, ο σκηνοθέτης Ταρίκ Σαλέχ, που μας είχε χαρίσει και το «Κάιρο: Εμπιστευτικό» και έχει εξοριστεί από την Αίγυπτο από το 2015, τοποθετεί (και ως σεναριογράφος) την ιστορία του φιλμ στην πατρίδα του και στο Πανεπιστήμιο Αλ-Αζχάρ, επίκεντρο της εξουσίας του σουνιτικού Ισλάμ.

Σ’ αυτό το διακεκριμένο πανεπιστήμιο, ο Άνταμ (Ταουφίκ Μπαρχόμ) κερδίζει μια θέση με υποτροφία και πηγαίνει με τις καλύτερες των προϋποθέσεων. Λίγο μετά την άφιξή του στο Κάιρο όμως, ο θρησκευτικός ηγέτης του πανεπιστημίου -ο Μεγάλος Ιμάμης- καταρρέει και πεθαίνει μπροστά στους μαθητές του. Αμέσως, αναλαμβάνει την ευθύνη για το φόνο ένας τυφλός (και ηγετικό θρησκευτικό στέλεχος) Σεΐχης, για τον οποίο άλλοι επιθυμούν να κλείσει η υπόθεση, ενώ άλλοι θέλουν να βρεθεί ο πραγματικός ένοχος, χωρίς όμως να διαταραχθεί η ισορροπία στις σχέσεις εκκλησίας-κράτους.

Το γεγονός αυτό, σηματοδοτεί την αρχή μιας μάχης με την οποία ο Άνταμ ως μαθητής του τυφλού Σεΐχη, ζει έναν  παρανοϊκό εφιάλτη γινόμενος σε σύντομο διάστημα πιόνι, τόσο για την ανακάλυψη του δολοφόνου, όσο και στην αδίστακτη διαμάχη επικράτησης μεταξύ της θρησκευτικής και της πολιτικής ελίτ της Αιγύπτου, με τη μυστική υπηρεσία να παίζει σε δυο ταμπλό.

Το θέμα, το σφιχτό σενάριο και ο γρήγορος σκηνοθετικός ρυθμός, μαζί με την εξαιρετική ερμηνεία από τον Ταουφίκ Μπαρχόμ στο ρόλο του Άνταμ, που άγεται και φέρεται μεταξύ των δυο εξουσιών και προσπαθεί όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να παραμείνει σταθερός στις αρχές και την ηθική του, κάνουν ενδιαφέρουσα την ταινία, που ήταν και η επίσημη πρόταση της Σουηδίας για τα Όσκαρ και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών.

Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα myfilm.gr