Με φόντο την εκλογή του Μιτεράν στη Γαλλία το 1981, μια γυναίκα έχει μόλις δει τον γάμο της να τελειώνει και τώρα πρέπει να αναζητήσει δουλειά για να φροντίσει τα παιδιά της. Θα βρεθεί να δουλεύει στην αγαπημένη της ραδιοφωνική εκπομπή, κι εκεί μαζί με έναν νέο κόσμο που της ανοίγεται και νέες ευθύνες που της αναλογούν, θα γνωρίσει και νέους ανθρώπους που θα καθορίσουν τη ζωή της– ανάμεσά τους μια μοναχική έφηβη την οποία παίρνει αμέσως υπό την προστασία της.
Η Σαρλότ Γκενσμπούργκ απολαμβάνει να παίζει μέσα από μικρές κινήσεις και αντιδράσεις έναν εντελώς ανθρώπινο και απτό χαρακτήρα, σε ένα δράμα εποχής που ποτέ δεν νιώθει άσχημα με το εύρος του ή με την σαφήνειά του. Ο Μίκαελ Ερς του επίσης καλού “Αμάντα”, απολαμβάνει να ξετυλίγει κουβάρια προσωπικών ιστοριών και να σκιαγραφεί περίπλοκους ανθρώπους δίχως ποτέ να κραυγάζει– δίνοντας πάντα ως πλαίσιο αυτών των εντελώς αναγνωρίσιμων και συνηθισμένων στιγμών, κάποια κοσμοϊστορικά (με τους διαφορετικούς τρόπους τους) γεγονότα.
Εδώ αφήνει τη χροιά της εικόνας του να είναι θαμπή με έναν νοσταλγικά αναγνωρίσιμο, ζεστό τρόπο, βουτώντας πλήρως στην ‘80s εσάνς. Αφήνοντας την ηρωίδα του να πει την ιστορία της την ίδια στιγμή που ζει μια Ιστορία που δεν μπορεί καν να αντιληφθεί. Αυτή αποκοπή στιγμής και ιστορικότητας έχει και πάλι ενδιαφέρον, ακόμα κι αν σε σημεία θα ευχηθείς το ίδιο το δράμα να μπορούσε να είναι έστω ελαφρώς πιο καθηλωτικό.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr