Ο Παναγιώτης, ένας χειροπαλαιστής που ζει στην επαρχία, δεν αντέχει άλλο τη νοοτροπία της μικρής κοινωνίας και μετακομίζει στην Αθήνα για να κυνηγήσει τα όνειρα του και να ασχοληθεί πιο επαγγελματικά με το άθλημα της χειροπάλης. Εκεί, οι επιλογές του θα τον φέρουν αντιμέτωπο σ’ έναν αγώνα «μπρα ντε φερ» με τον πιο δύσκολο αντίπαλό του: τον εαυτό του.

Με φόντο μια σύγχρονη Ελλάδα βουτηγμένη στην Κρίση, από την απομόνωση της επαρχίας μέχρι την αστική απόγνωση της Αθήνας, μια ιδιότυπη διαδρομή ενηλικίωσης φανερώνεται στο προσωπικό, γεμάτο αντιφάσεις ταξίδι ενός κατεξοχήν κινηματογραφικού ήρωα– αστείου, υπαρξιακού, δραματικού, όλα την ίδια στιγμή.

Ο Γιώργος Γούσης των “Μαγνητικών Πεδίων” παίρνει ένα γλυκόπικρο, αγνά αστείο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που είχε γυρίσει με αντικείμενο τον αδερφό του και το επεκτείνει σε ένα μεγάλου μήκους πικρό αστικό αστείο. Ενδιαφέρον ως δομή (ποτέ δεν είναι απολύτως σαφές τι είναι παρατήρηση και τι είναι κατασκευή, και δεν έχει και καμία σημασία, εν τέλει) και πιο μεστό από όσο αρχικά πιθανώς μοιάζει, το φιλμ επιβεβαιώνει τον Γούση ως σκηνοθέτη με εξαιρετικά ένστικτα και τον έτερο Γούση ως μια αληθινά δίχως προηγούμενο κινηματογραφική(;) περσόνα.

Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr