Ομάδα ειδικών πυροσβεστών σώζει τρία αδέρφια από καταστροφική πυρκαγιά και αναγκάζεται, λόγω καταιγίδας, να αναλάβει χρέη babysitter. Θα ζήσει πιο… καταστροφικές στιγμές με τα ανήλικα!
Θα μπορούσε να είναι μία φιλμική… gay ονείρωξη με νταγκλαράδες πυροσβέστες, θα μπορούσε να είναι μία περιπέτεια δράσης με επεισοδιακές διασώσεις μέσα από τις φλόγες, αλλά… είναι μονάχα μία οικογενειακή φαρσοκωμωδιούλα με κάποια στοιχεία σασπένς, που δεν αρκούν για να σε βγάλουν ασφαλή από την κινηματογραφική αίθουσα. Όπως λέει και ο τίτλος του φιλμ, λοιπόν, καλό είναι να μην παίζεις με τη φωτιά!
Τα ονόματα των εταιρειών Nickelodeon Movies και Walden Media (που συμμετέχουν στην παραγωγή) αρκούν για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται. Το φιλμ ξεκινά σε περιπετειώδη σεκάνς μέσα στις φλόγες, θέλοντας να μας πει ότι η συγκεκριμένη ομάδα πυροσβεστών δεν έχει και την καλύτερη φήμη, κοινώς διαπράττουν ουκ ολίγες γκάφες (you know, for kids…). Σε μία επιχείρηση φλεγόμενης κατοικίας που αναλαμβάνουν κατ’ αποκλειστικότητα, καταφέρνουν να διασώσουν τρία αδέλφια που θα πρέπει να φιλοξενήσουν στο σταθμό τους, μέχρι να εντοπιστούν οι γονείς τους, με μία καταιγίδα να δίνει επιπλέον χρόνο στην υποχρεωτική συνύπαρξη όλων μαζί. Φυσικά, δημιουργούνται «αστεία» επεισόδια…
Το «Παίζοντας με τη Φωτιά» είναι μία γνήσια αμερικανιά του χειρίστου είδους, από αυτές που δεν απευθύνονται σε κανένα ηλικιακό κοινό πραγματικά και σκοπό έχουν να διατηρούν τα (μικρότερα) παιδιά σας σε επίπεδο… χαζοχαρούμενου, με ένα θέαμα τόσο διδακτικό και clean cut που αν είχε ξεκάθαρο όνομα / τίτλο, κάποιος θα θησαύριζε βγάζοντας σακούλες εμετού με αυτό. Παιδιάστικο χιούμορ με ατσούμπαλες πτώσεις και μικροατυχήματα για το σχετικό χάχανο, αίσθημα πατριωτισμού και ανδρείας για ρίγη… εκνευρισμού, μία ρομαντική υποπλοκή για να χαρεί και η μανούλα, μαζί με twist οικογενειακών καθηκόντων που μπορείς να υποψιαστείς με το που θα δεις τα τρία παιδιά μοναχά τους μέσα στις φλόγες.
Το παρακολούθησα μέχρι τέλους. Η απόγνωση δεν περιγράφεται. Το εννοώ όταν λέω πως τούτο το επάγγελμα είναι δύσκολο. Και απάνθρωπο.
Ηλίας Φραγκούλης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα freecinema.gr