Μετά τη χολιγουντιανού τύπου, με το απαραίτητο χάπι-εντ, τριλογία της «Πριγκίπισσας Σίσσυ» (το εφηβικό όνομα της μετέπειτα Αυτοκράτειρας Ελισάβετ) που έκανε διάσημη τη Ρόμι Σνάιντερ, να και ένα εντελώς διαφορετικό πορτρέτο της αυστριακής Αυτοκράτειρας του οίκου των Αψβούργων, που ξεχωρίζει, τόσο για την «άλλη» εικόνα της Έλισάβετ όσο και για την όλη, έστω και μπολιασμένη με σύγχρονες αναφορές (με σύγχρονη μουσική και άλλες λεπτομέρειες) εικόνα μιας συγκεκριμένης εποχής.
Ενώ πλησιάζει τα 40 της χρόνια, στην ταινία αυτή της Μαρί Κρόιτσερ, η Ελισάβετ βρίσκεται παγιδευμένη σ’ ένα κορσέ (φυσιολογικά και μεταφορικά) που είναι αναγκασμένη να φοράει τόσο για να κρατήσει την απαιτούμενη ομορφιά και φιγούρα (που κινδυνεύει να χαθεί), που απαιτεί η τότε κοινωνία, όσο και για να υποχωρεί και να υπακούει στις απαιτήσεις ενός συζύγου. Μια ζωή από την οποία, παρ’ όλες τις προσπάθειες και τις μικρές αλλά σημαντικές εξεγέρσεις της, δεν καταφέρνει να ξεφύγει. Η Κρόιτσερ καταγράφει όσο πιο πειστικά μπορεί την εικόνα της γυναίκας σε μια αυστηρά ανδροκρατούμενη εποχή με δικές της απόψεις για τη γυναικεία θηλυκότητα, με την Βίκι Κριπς να τονιζει με τρόπο συγκλονιστικό, τη θλιμμενη πλευρά της τραγικής ηρωιδας, θύμα διχασμένο ανάμεσα στους κοινωνικούς περιορισμούς και τη δικη της, δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα, εξέγερση για να μπορέσει να απελευθερωθεί.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr