Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η προσπάθεια του Ινιάριτου να κλείσει τον Μεξικανικό του κύκλο, κάτι αντίστοιχο με αυτό που είχε κάνει ο Κουαρόν με το «Ρόμα». Στο «Μπάρντο, το ψευδές Χρονικό ενός Σωρού Αλήθειες», δεν προσομοιάζει μόνο στον τίτλο της προηγούμενης Οσκαρικής επιτυχίας του Ινιάριτου «Birdman ή (Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας)», αλλά και στο ύφος και την αφήγηση. Στο υπερμεγέθες χρονικά νέο του δημιούργημα (που έχει υποστεί διορθώσεις από την πρώτη του φεστιβαλική προβολή) βλέπουμε τις περιπέτειες ενός Μεξικανού δημοσιογράφου και ντοκιμαντερίστα.
Αν και η δουλειά του απαιτεί να γνωρίζει καλά τους συνομιλητές του, πλέον σε μια εσωτερική αναζήτηση στην πόλη του Μεξικό, πρέπει να γνωρίσει τον εαυτό του και τις αναμνήσεις του. Ο Ινιάριτου επιλέγει, με μια δύσκολα διαχειρίσιμη ιστορία, τον εύκολο δρόμο. 7 χρόνια μετά την «επιστροφή» -που χάρισε στον Λεονάρντο ντι Κάπριο το πρώτο του Όσκαρ – καταπιάνεται με την αλήθεια, την υπερβολή και το όνειρο μέσα από ένα υπαρξιακό φίλτρο. Θα επανέλθουμε με αναλυτικό κείμενο τις επόμενες μέρες στο ertnews, όταν δούμε και τη βελτιωμένη έκδοση, όπως θα βγει στις ελληνικές αίθουσες.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr