Η ταινία ακολουθεί έναν γάιδαρο ο οποίος συναντάει στον δρόμο του καλούς και κακούς ανθρώπους, νιώθει χαρά και πόνο, και μας δίνει μία οπτική της μοντέρνας Ευρώπης μέσα από τα μάτια του.
Ο βετεράνος Πολωνός σκηνοθέτης φτιάχνει μια ταινία για να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους σχετικά με τη στάση τους απέναντι στα ζώα και τη φύση. Καταφέρνει ένα πραγματικά εντυπωσιακό και δύσκολο κινηματογραφικό γύρισμα με το γαϊδουράκι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, φτιάχνοντας κάδρα απίστευτης ομορφιάς. Ομως, η αφήγηση είναι αποσπασματική και οι επιμέρους ιστορίες δεν φτιάχνουν ουσιαστικά μια ολοκληρωμένη ιστορία. Με μικρές εξαιρέσεις ο άνθρωπος εμφανίζεται να φέρεται χυδαία στο γαϊδουράκι και ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ακραίες προσωπικότητες - τέρατα για να τονίσει το διακύβευμά του. Αυτό που μένει είναι ότι ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τα δύστυχα ζώα μέχρι που τα θανατώνει γιατί αυτή είναι η μοίρα τους. Είναι όμως έτσι; Μια ακραία γενίκευση, που δεν βοηθά να ανοίξει ουσιαστικά τη συζήτηση.
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr