Το ανελέητο σχολικό μπούλινγκ σε ημερησία διάταξη, ο κώδικας σιωπής του μεγάλου αδερφού και η μικρή αδελφή – το βαρομετρικό εκκρεμές ανάμεσα στους κόσμους των ανήλικων και των ενήλικων. Νόρα (Μάγια Βαντερμπέκ) και Άβελ (Γκύντερ Ντουρέ) στην αυλή των γεγονότων, ο δήθεν κουλ και η αγχωμένη πρωτάρα. Όμως οι ρόλοι αντιστρέφονται στο διάβα(σμα). Η Νόρα συμπάσχει και θα σώσει τον Άβελ, παρά τις παραινέσεις του να μην ανακατευτεί. Η φωτογραφία κατεβαίνει στο επίπεδο της παιδούλας που μεταμορφώνεται αναγκαστικά. Οι μεγάλοι είναι μόνο (εμ)πόδια. Η παρενόχληση είναι κανόνας εντός και εκτός κάδρου. Η αναμέτρηση με έναν κόσμο, πρωτοφανή για ένα πρωτάκι, είναι όχι μόνο αναπόφευκτη αλλά και επιβεβλημένη. Χωρίς διδακτισμούς και βούκινα, είναι πρώτης τάξης εκπαιδευτικό υλικό για τους μαθητές των σχολείων, τα «αθώα πειραχτήρια» όπως τα λέμε. Φυσικά απευθύνεται κυρίως σε υγιείς γονείς και υγιείς ανοιχτομάτηδες δασκάλους.
Η σκηνοθεσία της Βάντελ καταπλήσσει, οι αφοί Νταρντέν καμαρώνουν, η FIPRESCI την βράβευσε στο πλαίσιο του διαγωνιστικού τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα των Καννών. Το χαμήλωμα του κάποιου βλέμματος και η ταπεινότητα δίνουν πόντους, ανεβάζουν τον πήχη, ψυχαγωγούν, προβληματίζουν, αφήνουν σε μας κρίσεις και «ανώτερες» θέσεις. Η ταινία κυκλοφόρησε στις εδώ αίθουσες σχεδόν έναν χρόνο μετά την προβολή της στο 62ο ΦΚΘ και αποτέλεσε την επίσημη υποβολή του Βελγίου στις υποψηφιότητες του βραβείου Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Κώστας Καρδερίνης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kemes.wordpress.com