Τα αστυνομικά θρίλερ έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον όταν οι δημιουργοί τους στηρίζονται περισσότερο στη δημιουργία μυστηρίου και κατάλληλης ατμόσφαιρας παρά στα εφέ του μοντάζ και τη συνεχή δράση.
Ακριβώς στο μυστήριο και την ατμόσφαιρα στηρίζεται η ταινία αυτή του Δανέζου σκηνοθέτη Μάρτιν Ζάντβλιτ (δημιουργού της υποψήφιας το 2015 για Όσκαρ ταινίας του «Κάτω απ’ την άμμο»), βασισμένη στον ασρυνομικο ήρωα μιας σειράς βιβλίων του Δανεζου συγγραφέα Γιούσι Άντλερ-Ολσεν.
Ένας αστυνομικός ντετέκτιβ, ο Καρλ (με τη συγκρατημένη ερμηνεία του Ούλριχ Τόμσεν), επαναφέρει μια παλιά υπόθεση παιδοφιλίας, που είχε μπει βιαστικά στα αρχεία, όταν η αστυνομία συλλαμβάνει τον Μάρκο, ένα 14χρονο, άστεγο Ρομά αγόρι, που προσπαθεί να περάσει τα δανέζικα σύνορα με το διαβατήριο του εξαφανισμένου εδώ και χρόνια παιδόφιλου. Ο Μάρκο όμως θα καταφέρει να δραπετεύσει μόλις αντιλαμβάνεται πως έχει γίνει στόχος εκείνων που θελουν να του κλείσουν το στόμα…
Χωρίς αρχικά να βιάζεται, με άνετο ρυθμό, με την κάμερα να καταγράφει πρόσωπα και χώρους (με την προσεγμένη, ατμοσφαιρική φωτογραφία του Άσκε Φος), με τον Καρλ και τους δυο βοηθούς του, να εξερευνούν την πολύπλοκη, όπως σταδιακά αποκαλύπτεται, υπόθεση στην οποία εμπλεκόμενοι δεν είναι μόνο το οργανωμένο έγκλημα αλλά και ανώτεροι αξιωματούχοι και σημαντικά μέλη της δανέζικης κοινωνίας, ο Ζάντβλιτ καταφέρνει να δημιουργήσει τη σωστή, συναρπαστική ατμόσφαιρα. Ενώ, από το δεύτερο μέρος της ταινίας κι ύστερα, οι δυο διαφορετικές φαινομενικά υποθέσεις αρχίζουν να συνδέονται, ο ρυθμός και το σασπένς αυξάνονται, για να οδηγηθούμε σε ένα με σωστό έλεγχο και φαντασία αναπτυγμένο φινάλε.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr