Στο πλαίσιο της επικείμενης Παγκόσμιας Έκθεσης του 1889, ο γάλλος μηχανικός Γουστάβος Άιφελ κερδίζει τον διαγωνισμό για την κατασκευή ενός σύγχρονου γαλλικού μνημείου, με την πρότασή του για την ανέγερση ενός μεταλλικού πύργου ύψους 330 μέτρων στις όχθες του Σηκουάνα. Η έναρξη της κατασκευής σημαδεύεται από την αναζωπύρωση του μεγαλύτερου έρωτα της ζωής του.
Ιστορικό δράμα με πλούσια και πειστική ανασύσταση της εποχής, που δυστυχώς όμως παραμένει άνευρο και τετριμμένο, αδυνατώντας ν’ αξιοποιήσει την πλήρη δυναμική του θέματός του, που αφορά ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της σύγχρονης μηχανικής.
Η διαδικασία ανέγερσης του πύργου μπορεί δηλαδή όντως ν’ αποτελεί τη μία από τις δύο υπο-πλοκές του σεναρίου, αφενός όμως μοιάζει ν’ αποδίδεται μάλλον διεκπεραιωτικά και σε στιγμές αμήχανα, αφετέρου επισκιάζεται από το κοινότοπο ρομάντζο που κατά την ταινία εμπνέει σ’ έναν βαθμό την κατασκευή του.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr