Η Ιρέν στα 14 της είναι έγκυος από τον ανήλικο εγκληματία Οσμάν και είναι εγκλεισμένη σε ειδικό κέντρο. Εκεί εργάζεται ο Χαβιέ, παντρεμένος με την Αδελαϊδα που παρά την ισχυρή επιθυμία της δεν έχουν παιδιά. Ο άνδρας βοηθάει τη μικρούλα να φθάσει στο απομονωμένο σπίτι τους όπου, έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού, το μωρό που θα γεννηθεί θα το κρατήσει το ζεύγος.
Μια τεράστια έκπληξη από την Ισπανία που αποδεικνύει πως η κινηματογραφία της έχει εγκαταστήσει μια σπουδαία παράδοση στο θρίλερ. Αρχικά το σενάριο «δανείζεται» από την ζωή, όπου όποιος κάνει ένα μεγάλο λάθος και επιχειρεί να το καλύψει με άλλο και ούτω καθεξής, εκλύονται καταστάσεις πρωτοφανούς αδιεξόδου. Πρωτογενώς θα χαρακτηρίσω την «Κόρη» ως σύγχρονο ευρωπαϊκό γουέστερν αλλά στη συνέχεια έχουμε μια εξαιρετική οικειοποίηση διαφόρων κινηματογραφικών ειδών. Από το αργόρυθμο δράμα δωματίου και το βουκολικό θρίλερ στο νουάρ και στη συνέχεια στο σπλάτερ. Η κοινωνική διάσταση (εγκληματική συμπεριφορά ανηλίκων, πρόνοια) συνυπάρχει με τις ανίατες έμμονες ιδέες και τις ψυχώσεις των αστών. Εξαιρετικοί ρόλοι συνοδεύονται από περίτεχνη φωτογραφία και εξαιρετική επιλογή χώρων. Να προσεχθεί ιδιαίτερα το εκπληκτικό τραγούδι «Η βασίλισσα των χαρακωμάτων». Η νέα γενιά καιανωριμότητα έχει και λάθη κάνει, δεν χρειάζεται όμως χειραγώγηση και καταπίεση.
Αυτό το άκρως επαναστατικό φιλμ (μου θυμίζει έξοχες αναρχικές γαλλικές ταινίες, όπως π.χ «Η κόλαση είναι κάτω από τα πόδια μας» – «Les caids» του Ρομπέρ Ανρικό) σε παγώνει, στην κυριολεξία σου κόβει την ανάσα με το φινάλε. Μέσα στο κρύο και στο χιόνι η νιότη ξεπροβάλλει ένοπλη και ενήμερη να διασώσει οτιδήποτε σώζεται με κάθε κόστος, με κάθε τρόπο. Οι Ισπανοί φορτωμένοι με πολύχρονη δικτατορία γνωρίζουν καλά πώς να διεκδικούν την ελευθερία τους.
Αλέξης Δερμετζόγλου
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kemes.wordpress