Ο κλασικός «Φρανκενστάιν» με τον Μπορίς Καρλόφ προβάλλεται σε έναν μικρό επαρχιακό κινηματογράφο ενός χωριού της Καστίλης, στις αρχές της δεκαετίας του '40. Η πιτσιρίκα Αννα υποβάλλεται από τη μορφή του τέρατος. Η μεγαλύτερη αδελφή της την καθησυχάζει, πείθοντάς την πως το τέρας είναι ένα αθάνατο πνεύμα που ζωντανεύει εύκολα παίρνοντας ανθρώπινη μορφή. Η Αννα αναζητά το πνεύμα και πιστεύει πως το ξαναβρίσκει ζωντανό στο πρόσωπο ενός αντάρτη του εμφύλιου πολέμου που κρύβεται στην περιοχή.
Μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του ισπανικού, αλλά και παγκόσμιου κινηματογράφου και σίγουρα μια από τις σημαντικότερες επανεκδόσεις του καλοκαιριού, επισκιάζει κάθε νέα ταινία αυτής της βδομάδας.
Το 1973, μέσα στη δικτατορία, ο Ερίθε γυρίζει αυτήν τη συμβολική ταινία για να κρατήσει άσβεστη την ιστορική μνήμη μέσα στην αποτρόπαια λήθη που επέβαλε το φρανκικό καθεστώς. Η ταινία έχει ιδιαίτερη αξία, τόσο για την ιστορική περίοδο που γυρίστηκε, όσο και για την ιστορική περίοδο που αναφέρεται. Είναι σπουδαία σε μορφή και σε περιεχόμενο. Είναι από εκείνες τις ταινίες που κάθε φορά που επανέρχεσαι, αντιλαμβάνεσαι και καινούργιες πτυχές της. Καταφέρνει να συγκεράσει με μοναδικό τρόπο διαφορετικά κινηματογραφικά είδη. Χωρίς εξεζητημένο σενάριο, με μια απλή ιστορία στον πυρήνα της, αλλά αμέτρητους συμβολισμούς, περιέχει το φανταστικό, το ποιητικό, το κοινωνικό και το πολιτικό σινεμά. Ακτινογραφώντας με ενδελέχεια τους μύθους, μιλάει για την κοινωνική πραγματικότητα. Μέσα από τα μάτια των παιδιών μάς δείχνει σε ποια πλευρά της Ιστορίας βρίσκεται, μέσα από τα μάτια των γονιών την αποστασιοποίηση της κοινωνίας στο έγκλημα που συντελείται. Οι πολλαπλές αναγνώσεις των επιμέρους στοιχείων του σεναρίου καταλήγουν σε ένα μοναδικό συμπέρασμα. Η χούντα που βυθίζει την κοινωνία στο έρεβος δεν είναι αιώνια, η αντίσταση πάντα θα βρίσκει τη διέξοδο στο φως, θα φυτεύει τον σπόρο της αμφισβήτησης στη νέα γενιά, θα προετοιμάζει το μέλλον. Εικαστικά πρόκειται περί αριστουργήματος, τόσο για τη μαγική σκηνοθεσία του Ερίθε όσο και για τη μοναδική φωτογραφία του Λουίς Κουαντράδο (που γύρισε την ταινία σχεδόν τυφλός από όγκο στον εγκέφαλο). Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι είναι άλλη μια σπουδαία πτυχή της ταινίας, με προεξέχοντα εκείνον της μικρής Αννα Τόρεντ. Αξίζει τον κόπο να την ανακαλύψετε.
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr
