Μενού

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ, Ο - Στράτος Κερσανίδης

Ένας μοναχικός αντικαταστάτης

Ισπανία, 1982. Ο νεαρός αστυνομικός Αντρές, έρχεται μαζί με τη γυναίκα του και τη μικρή του κόρη, σε μια μικρή πόλη για να αντικαταστήσει έναν συνάδελφό του ο οποίος πέθανε. Σύντομα όμως θα ανακαλύψει πως ο θάνατός του δεν προήλθε από χρήση ηρωίνης, όπως είναι η επίσημη άποψη της αστυνομίας αλλά πρόκειται έχει δολοφονηθεί. Αρωγός στην προσπάθειά του να ανακαλύψει και να αποκαλύψει την αλήθεια είναι μια νεαρή γιατρός, η Άννα. Σιγά-σιγά θα ανακαλύψει πως πίσω από όλα βρίσκεται μια ομάδα πρώην ναζί αξιωματικών οι οποίοι μετά τον πόλεμο βρήκαν καταφύγιο στη Ισπανία του Φράνκο και παρέμειναν εκεί ακόμη και μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, αφού η δεξιές κυβερνήσεις που ακολούθησαν συνέχισαν να κάνουν τα στραβά μάτια και να καλύπτουν τους εγκληματίες πολέμου. Μόνον ένας αστυνομικός, ο Κολόμπο, ο οποίος είναι βαριά άρρωστος, θα βοηθήσει τον Αντρές παρέχοντάς του πολύτιμα στοιχεία. Και ενώ η έρευνα προχωρά και η αλήθεια αποκαλύπτεται ο Αντρές θα βρεθεί στο στόχαστρο όχι μόνον των ναζί αλλά και της ισπανικής αστυνομίας.

1566 1

Η ταινία του Όσκαρ Αϊμπάρ «Ο αντικαταστάτης» (El sustituto), είναι ένα συναρπαστικό φιλμ νουάρ, τόσο στο ύφος όσο και στους χαρακτήρες. Ο Αντρές είναι ο μοναχικός αστυνομικός ο οποίος μάχεται με θεούς και δαίμονες για να φτάσει στην αλήθεια. Και μέσα από αυτήν την ιστορία, ο σκηνοθέτης ασκεί κριτική στις κυβερνήσεις της μεταφρανκικής Ισπανίας οι οποίες δεν προχώρησαν σε «κάθαρση», κρατώντας σε θέσεις εξουσίας αξιωματούχους του δικτατορικού καθεστώτος. Κάτι βέβαια που, σε αρκετές περιπτώσεις, είχε συμβεί και στη Γερμανία μετά τον πόλεμο.

Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, όλους τους κώδικες του νουάρ, ο Αϊμπάρ αφηγείται μια ιστορία ίντριγκας, αποκαλύψεων και προδοσίας. Ιδιαίτερα προσεγμένη σκηνοθεσία στην οποία οι διάφορες αποκαλύψεις έρχονται σαν μικρές εκπλήξεις για να κλιμακωθούν στο φινάλε αφήνοντας μάλιστα και ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ποιος ήταν εν τέλει ο ρόλος της Άννας; Εδώ ο σκηνοθέτης αφήνει διάφορες υπόνοιες οι οποίες όμως δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν καθώς υπάρχει ο κίνδυνος της παρεξήγησης.

1566 2

Θεωρώ τον «Αντικαταστάτη» ως μία από τις καλύτερες ταινίες του φετινού καλοκαιριού. Διαθέτει δράση και σασπένς, παίρνει θέση και έχει άποψη, το σενάριό της είναι καλοδουλεμένο, οι χαρακτήρες πατούν γερά και δένουν με την ιστορία, η σκηνοθεσία έχει ρυθμό και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών. Μάλιστα, θεωρώ πολύ έξυπνο το εύρημα, όλη η ιστορία να είναι βασισμένη στην αφήγηση της συνταξιούχου πια, Άννας, κάτι που κάνει ακόμη πιο δυσεπίλυτο το γρίφο του ρόλου της. Όλα αυτά όμως επί της οθόνης όπου ο καθένας και η καθεμία θα δώσουν τις δικές τους ερμηνείες. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω, τελειώνοντας, είναι πως «Ο αντικαταστάτης» με συνεπήρε αλλά και με άφησε με την πικρή διαπίστωση πως η δικαιοσύνη όχι μόνον δεν είναι τυφλή αλλά κοιτάζει ξεκάθαρα προς την πλευρά εκείνων που διαθέτουν χρήματα και εξουσία. Κι αν θέλουμε στα αλήθεια κάποτε να αλλάξει η ρότα της ανθρωπότητας δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν Αντρές μόνο του, να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δη
μοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com

Smart Search Module