Η Αναΐς Ντεμουστιέ κρατά τον κεντρικό ρόλο της συνονόματης της Αναΐς, η οποία δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της, δεν βάζει γλώσσα στο στόμα της, δεν σταματά να κινείται σαν σβούρα, συνεχώς ζητά, ακόμα και απαιτεί. Είναι μια ελεύθερη, νέα γυναίκα που ή την δέχεσαι έτσι όπως είναι ή δεν την δέχεσαι καθόλου.
Οι έρωτές της είναι αστείοι, ακραίοι, βασανιστικοί, ενίοτε εξουθενωτικοί αλλά ποτέ βαρετοί, είτε με τον μεγαλύτερό της παντρεμένο κύριο (Ντενί Πονταλιντές), είτε με την… γυναίκα του (Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι). Εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή θα πρέπει να προσγειωθεί στην σκληρή πραγματικότητα αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η πικρή στιγμή ο θεατής θα έχει χορτάσει (ίσως και μπουκώσει) από την αστείρευτη ζωντάνια και τα πάθη της. Η ηλεκτρισμένη ερμηνεία της Ντεμουστιέ και η σιγουριά στην σκηνοθεσία της Μοπιτρζουά-Τακέ σε κρατούν σταθερά κοντά στην ταινία, έστω και αν μερικές φορές νιώθεις ότι λαχανιάζεις κι εσύ όπως η Αναΐς.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr