Με ταινίες όπως το «Post Mortem» και «Νο», ο Χιλιανός σκηνοθέτης Πάμπλο Λαρέν μας είχε δώσει δυνατές, αξεχαστες εικόνες μέσα από ταινίες για την πολιτική κατάσταση στη Χιλή, στην περίοδο της δικτατορίας του Πινοσέτ. Δυστυχώς οι πρόσφατες ταινιες του («Τζάκι», «Έμα», «Η ιστορία της Λίσι») έδειξαν μια στροφή σε μέτρια θέματα και σε χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση σκηνοθεσία. Κάπου ανάμεσα στις καλύτερες και τις μέτριες ταινιες του βρίσκεται η νέα του ταινία, «Σπένσερ», που αναφέρεται στη σχέση της πριγκίπισσας Νταϊάνα με τον σύζυγο της και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας, στη διάρκεια του τριημέρου των Χριστουγέννων, που διεξήχθησαν στο εξοχικό παλάτι του Σάντρινγχαμ, πριν η Νταϊάνα εγκαταλείψει τον πρίγκιπα Κάρολο.
Ο Λαρέν έφτιαξε ένα ψυχόδραμα της βασικής ηρωίδας του (με την Κρίστεν Στιούαρτ να προσπαθεί με την πολύ καλή ερμηνεία της να ανεβάσει το όλο επιπεδο), μιας νεαρής, «ανυπότακτης» γυναίκας που προσπαθούσε να παραμείνει απλή και ελεύθερη εκεί που η παράδοση και η τελετουργία του Παλατιού την ήθελε υποταγμένη στην ξεπερασμένη και κουραστική παράδοση του παλατιού.
Ο Λαρέν πετυχαίνει περισσότερο στις διανθισμένες με ειρωνεία και χιούμορ σκηνές των προετοιμασιών του φαγητού (πρωινά, απογευματινά, δείπνα, κλπ.), με τα διάφορα φαγητά, τα φρούτα και τα γλυκά, που ετοιμάζει ένας πρώην στρατιωτικός μάγειρας, και τις συγκεντρώσεις των μελών της βασιλικής οικογένειας (με τη βασίλισσα περικυκλωμένη με τα διάφορα σκυλιά της), καθώς κι ένα κυνήγι φασιανών, που καταστρέφει με την απρόσμενη παρουσία της η Νταϊάνα. Η οποία, όπως την παρουσιάζει η ταινία, παρέμενε δεμένη με τον πατέρα της, τον Σπένσερ (από όπου και ο τίτλος της ταινίας) και την παιδική της ηλικία (όταν έτρωγε, φις εν τσιπς, όπως όλοι οι απλοί συμπατριώτες της, κάπου στο Κένσινγκτον). Με τον Λαρέν να εκμεταλλεύεται και να χρησιμοποιεί έξυπνα για τη ψυχογραφία της ηρωιδας του, τόσο το ιστορικό βιβλίο για την Άννα Μπολέιν (που ο Ερρίκος ο 8ος είχε εκτελέσει), όσο και το κόκκινο σακάκι του πατέρα της, με το οποίο είχε ντύσει το σκιάχτρο του κτήματος τους. Στα θετικά της ταινίας και οι ερμηνείες της Σάλι Χόκινς (η πίστη υπηρέτρια της Νταϊάνας) και του Τίμοθι Σπολ (ο ταγματάρχης Γκρέγκορι που παρακολουθεί και επιβλέπει όλα).
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr