Ένας διάσημος Ισπανός βιολόγος, μετά από χρόνια ενεργού περιβαλλοντικής δράσης, επιστρέφει με την οικογένειά του στην γενέτειρά του, όπου υπάρχει μια πανέμορφη λιμνοθάλασσα (LagunaBlanca), της οποίας όμως η στάθμη πέφτει, καθώς οι ντόπιοι την εκμεταλλεύονται στυγνά. Καθώς η ξηρασία ανακόπτει την αλόγιστη επέκταση των ορυζώνων στην Ανατολική Ισπανία, η περιοχή χαρακτηρίζεται προστατευόμενος βιότοπος.
Ο επιστήμονας δεν μπορεί να επιτρέψει παλιομοδίτικες πρακτικές που θέτουν σε κίνδυνο το οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας και έρχεται σε σύγκρουση με τους μισαλλόδοξους χωρικούς, οι ο οποίοι καθόλου δεν καλοδέχονται έναν ξένο που θα τους πει πώς να διαχειριστούν τον υγροβιότοπό τους. Ένας πόλεμος απειλών και πιέσεων ξεκινά εναντίον του.
Τοποθετημένο σε ένα τοπίο άγριας ομορφιάς που απειλείται με ερημοποίηση, με τον ήρωα του αντιμέτωπο με μια εχθρική τοπική κοινότητα, αυτό το περιβαλλοντικό θρίλερ αναδεικνύει την σύγκρουση μεταξύ απαρχαιωμένων παραδόσεων και μοντέρνων ευαισθησιών.
«Ήθελα να αναδείξω αυτό που συμβαίνει σε κάθε περίπτωση προστατευόμενου βιότοπου», σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Από τη μία έχεις αυτούς που υποστηρίζουν τη φύση, και από την άλλη έχεις αυτούς που βγάζουν το ψωμί τους από αυτόν τον τόπο. Επιπλέον υπάρχει πάντα αυτή η δυσπιστία όταν ένας νεοφερμένος καταφτάνει σε έναν ξένο τόπο. Οι ντόπιοι τον αντιμετωπίζουν συνήθως με καχυποψία και φόβο».
Η ταινία, ένα ατμοσφαιρικό νεο-νουάρ με στοιχεία ενός μοντέρνου γουέστερν, γυρίστηκε στη λιμνοθάλασσα της Albufera, κοντά στην Βαλένθια, που άλλαξε όνομα για τις ανάγκες της ταινίας..
Ιδού μια από τις μακράν καλύτερες ταινίες του φετινού καλοκαιριού με μόνο φόβο μήπως «χαθεί» μέσα στους καύσωνες και τις θάλασσες. Είναι ένας συνδυασμός οικολογικής δημιουργίας ,υπαρξιακού θρίλερ και οικιστικού νεογουέστερν με στοιχεία νουάρ. Αξίζει η παρατήρηση του πως το παραδοσιακό αμερικάνικο μοντέλο εξελίσσεται από την επιμειξία της ευρωπαϊκής ματιάς. Κοντά στο στιλ του σινεμά – ρεπορτάζ του Σόντερμπεργκ («Εριν Μπρόνγκοβιτς) αλλά και του Τζων Σέιλς ,ο Ισπανός σκηνοθέτης προσθέτει στοιχεία οικιακού συναισθηματισμού και σχολίου για τις λάθος επιλογές: Ο μοναχικός ήρωας να το παίρνει πολύ προσωπικά.
Εξαιρετικά πλάνα σεκάνς, ράθυμοι ρυθμοί, υπέροχη επιλογή χώρων, συνδυάζονται με αυθεντική ατμόσφαιρα ,φωτογραφία και μουσική που λειτουργούν.
Πολύ επίκαιρο φιλμ όχι μόνο για το οικολογικό μήνυμα, την άποψη για τη σημασία του νερού αλλά και το πικρό σχόλιο. Η κοινωνία ΔΕΝ επιθυμεί ριζικές αλλαγές που ξεβολεύουν τους πολίτες.΄Ολοι απαιτούν να συμβιβάζονται ,να παρανομούν, να συνυπάρχουν για να συντηρήσουν τα μικροσυμφέροντά τους .Και για την οικολογία ποιος νοιάζεται. Αμέτρητοι άνθρωποι δίπλα μας σκέφτονται και λειτουργούν έτσι, βολεύονται αδιαφορώντας με σιωπή και συναίνεση. Δεν είναι θέμα κεντρικής πολιτικής αλλά άθλιου καθημερινού μικροσυντηρισμού.
Αλέξης Δερμετζόγλου
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kemes.wordpress