Τα κατά συνθήκην ψεύδη
Η Μαργκό και η Ζουντίτ είναι το ίδιο πρόσωπο, είναι μια γυναίκα η οποία εργάζεται ως διερμηνέας σε διεθνείς συναντήσεις και, ως εκ τούτου, ταξιδεύει συχνά. Στην πραγματικότητα όμως κινείται ανάμεσα σε δύο χώρες, τη Γαλλία και την Ελβετία, ασχέτως εάν υποκρίνεται πως ταξιδεύει κι αλλού. Γιατί η Μαργκό ή Ζουντίτ, ζει διπλή ζωή, έχει δύο οικογένειες στις δύο αυτές χώρες. Μόνο που., όπως είναι φυσικό, ένα τέτοιο μυστικό δεν μπορεί να παραμείνει για πάντα μυστικό! Η σταδιακή αποκάλυψή τους θα δημιουργήσει τριγμούς στη ζωή της και στη ζωή των κοντινών της ανθρώπων και πίσω από όλο αυτό θα αποκαλυφθεί ένα άλλο, μεγάλο μυστικό που θα περιπλέξει την κατάσταση ακόμη περισσότερο με δραματικά αποτελέσματα. Η αποκάλυψη της αλήθειας θα μας αποκαλύψει και πιο είναι τα δύο είναι το πραγματικό της όνομα.
Ο Αντουάν Μπαρό με «Το μυστικό της Μαντλίν Κόλινς» (Madeleine Collins), σκηνοθετεί ένα αναπάντεχο ψυχολογικό θρίλερ το οποίο διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών μέχρι την τελευταία σκηνή.
Μια ταινία για μια γυναίκα η οποία οδηγήθηκε στο αδιέξοδο επειδή δεν ήξερε πως να διαχειριστεί τα αποθέματα αγάπης που είχε με αποτέλεσμα να σκορπίσει πόνο και η ίδια να οδηγηθεί στην απόγνωση. Κι όλα αυτά μέσα από συνεχεία ανατροπές με αριστοτεχνική σκηνοθεσία και ένα ιδιαίτερα εμπνευσμένο και καλοδουλεμένο σενάριο. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί την τεχνική του φλας μπακ σε μικρές δόσεις έτσι ώστε να επιτείνει το μυστήριο, το οποίο γίνεται όλο και βαθύ. Κι ύστερα, αφού μας έχει βυθίσει στο σκοτάδι ξαφνικά αρχίζει η ανάδυση προς το φως της πραγματικότητας. Κι αυτό μπορεί να αποτελεί λύτρωση για τους θεατές οι οποίοι παίρνουν απαντήσεις στα ερωτήματα, αλλά όχι και για την τραγική ηρωίδα μας η ζωή της οποίας ανατρέπεται εντελώς καθώς οδηγείται στην κάθαρση με πολύ επώδυνο τρόπο.
Εν τέλει έχουμε μια ταινία για τα κατά συνθήκην ψεύδη και το πως αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε ένα ντόμινο ψεμάτων και ανεξέλεγκτων καταστάσεων.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Βιρζινί Εφιρά, μπαίνει στο πετσί του ρόλου επιτυγχάνοντας να αναδείξει τις λεπτές αποχρώσεις που δημιουργούν οι συναισθηματικές καταστάσεις του χαρακτήρα που ερμηνεύει.
Ο Αντουάν Μπαρό, σημειώνει: «Η ιδέα ήταν να αφηγηθώ τη ζωή μιας γυναίκας που χρησιμοποιεί την δουλειά της για να κρύψει την περίπλοκη προσωπική της ζωή. Σκέφτηκα πως αυτό θα δημιουργούσε ιδιαίτερη δυναμική: μια γυναίκα σε διαρκή κίνηση, που ταξιδεύει μπρος -πίσω. Στο σινεμά η ιδέα ενός άντρα με διπλή ζωή είναι ένα συνηθισμένο θέμα, όμως κάτι τέτοιο δεν έχει αξιοποιηθεί για γυναικείους χαρακτήρες, λόγω του ζητήματος των παιδιών (…)».
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com