ΑΣΑΝΣΕΡ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ (Επαν.) - Παυλίνα Αγαλιανού

Οι παράνομοι εραστές Φλοράνς και Ζιλιέν καταστρώνουν ένα σχέδιο για να σκοτώσουν τον σύζυγο της Φλοράνς, έναν πλούσιο Γάλλο βιομήχανο που είναι επίσης το αφεντικό του Ζιλιέν. Ομως, η δολοφονική πλεκτάνη αρχίζει να γυρνά εναντίον τους, όταν ο ένας από τους δύο παγιδεύεται σε ένα ασανσέρ. 

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Λουί Μαλ έμελλε να στιγματίσει το γαλλικό σινεμά. Χαμηλού προϋπολογισμού, ενσωματώνοντας στοιχεία του αμερικανικού νουάρ και εισάγοντας νέες κινηματογραφικές τεχνικές για την εποχή, αποτελεί προπομπό της νουβέλ βαγκ. Πρόκειται για μια ταινία με πολλά επίπεδα, με εξαιρετικά δουλεμένους χαρακτήρες, φορείς της ιστορίας, έντονες πολιτικές αιχμές και σασπένς μέχρι την τελευταία σκηνή. Η υπέροχη και λιτή ασπρόμαυρη αισθητική της ολοκληρώνεται με την εκπληκτική τζαζ μουσική του θρύλου Μάιλς Ντέιβις που σαρώνει στο άκουσμά της. Τα λόγια του Μαλ για την ταινία είναι χαρακτηριστικά των προθέσεών του. «Πάντα με ενδιέφεραν χαρακτήρες που έρχονται σε ρήξη με το παρελθόν. Αφού ζουν μια συμβατική ζωή, σε μια στιγμή κρίσης απορρίπτουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Παρασύρονται σε ένα σημείο απ' όπου δεν υπάρχει γυρισμός, και γίνεται ένα είδος μονομαχίας μεταξύ αυτών και της κοινωνίας». Η Ζαν Μορό ευτυχώς δεν χρειάζεται συστάσεις... Είναι καιρός να την μάθουν και οι νεότεροι.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr