Μενού

THOR: LOVE AND THUNDER - Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος

Ξέφρενο σίκουελ αποκλειστικά χάρη στη (meta) κωμική φλέβα του Τάικα Γουαϊτίτι, ωστόσο όλα μοιάζουν πολύ γνώριμα και πολύ ασφαλή.

Χάρη στο κωμικό τακτ του Τάικα Γουαϊτίτι, η Marvel κατάφερε όχι μόνο να σώσει ένα franchise ταινιών που ξεκίνησε άνευρα, αλλά και να το αναδείξει σε ένα από τα πιο δημοφιλή σουξέ της. Όπως ακριβώς και στο "Ragnarok" έτσι και στο "Love and Thunder", ο Γουαϊτίτι κάνει την έξυπνη κίνηση να μη χειριστεί το υπερηρωικό blockbuster (απλώς) ως καταιγιστική περιπέτεια, αλλά ως μια κατάφωρα διασκεδαστική ρομαντική κομεντί. Έτσι, η εμφάνιση του Σφαγέα των Θεών Γκορ (αυτοσαρκαστικά απολαυστικός ο Κρίστιαν Μπέιλ) λειτουργεί ως αφορμή για να κληθεί εν δράσει ο Θορ, ουσιαστικά όμως αποτελεί την υπαρξιακή δοκιμασία του Σκανδιναβού ώστε να βρει νέο νόημα στη ζωή του. Κάτι που επισπεύδεται όταν στο πλάι του έρχεται η Τζέιν Φόστερ (Νάταλι Πόρτμαν), η γυναίκα με την οποία είναι αθεράπευτα ερωτευμένος.

1527 3

Σε δύο μπάντες, λοιπόν, το σίκουελ προσφέρει απλόχερα απενοχοποιημένο φαν συνοδευμένο από μερικά πραγματικά ξεκαρδιστικά meta αστεία, ισορροπημένα με ανάλαφρη πλην εντυπωσιακή δράση, στο χαρακτηριστικό στιλ του Γουαϊτίτι. Ο έμπιστος και αγαπημένος Νεοζηλανδός, ωστόσο, επαναπαύεται περισσότερο από όσο χρειάζεται σε γνώριμα και ασφαλή κωμικά τρικ, κάτι που γίνεται ακόμα πιο φανερό όταν η ταινία ξεμένει από ενέργεια και το σενάριο, το οποίο συνυπογράφει η Τζένιφερ Κέιτιν Ρόμπινσον, πατά μόνο στην ανακύκλωση δοκιμασμένων ιδεών και στον (αναμφισβήτητο) μαγνητισμό του "θεού" Κρις Χέμσγουορθ για να φτάσει στους τίτλους τέλους. Η αποφυγή της όποιας σοβαροφάνειας παραμένει το ατού μιας περιπέτειας που εγγυάται την ψυχαγωγία στη σκοτεινή αίθουσα, στο φινάλε, όμως, λείπει το κάτι παραπάνω που θα έκανε το σίκουελ αξιομνημόνευτο.

Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr

Smart Search Module