ΣΥΝΟΨΗ: Η Leda, μόνη σε διακοπές σε ένα Ελληνικό νησί, αφοσιώνεται στην παρατήρηση μια νέας μητέρας και της μικρής της κόρης που έρχονται με όλη την θορυβώδη οικογένειά τους για μπάνιο στην ίδια παραλία. Η παρατήρηση αυτής της έντονης μητρικής σχέσης ξυπνά στη Leda τις δικές της τραυματικές αναμνήσεις από την πρώιμη μητρότητά της. Καθώς βυθίζεται στον κόσμο της έρχεται ένα σοκαριστικό γεγονός που θα την αναγκάσει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των αντισυμβατικών επιλογών που έκανε σαν νέα μητέρα.
Ένα πολύ φιλόδοξο σκηνοθετικό ντεμπούτο από την σπουδαία Αμερικανίδα ηθοποιό Μάγκι Τζίλενχαλ που έρχεται με περγαμηνές και οσκαρικές υποψηφιότητες, η Χαμένη Κόρη, διασκευάζει το best seller μυθιστόρημα της Έλενα Φεράντε La figlia oscura (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη). Το βιβλίο της διάσημης Ιταλίδας συγγραφέα-φάντασμα που κανείς δεν γνωρίζει την πραγματική της ταυτότητα, εκτυλίσσεται στον ηλιόλουστο Ιταλικό Νότο με όλα τα αναμενόμενα κλισέ μιας ιστορίας με θορυβώδεις Ναπολιτάνους και εύθραυστες διανοούμενες. Η ταινία της Μάγκι Τζίλενχαλ μεταφέρει τη δράση σε ένα ελληνικό νησί, κάτι που από τη μια εξουδετερώνει τα κλισέ αλλά από την άλλη αφήνει πολλούς χαρακτήρες να μοιάζουν μετέωροι και αταίριαστοι, τουλάχιστον στα δικά μας μεσογειακά μάτια.
Περίτεχνα δομημένο, το υποψήφιο για Oscar σενάριο επιχειρεί με αρκετή επιτυχία να συνδέσει συναισθηματικά ένα άβολο παρόν με ένα επίσης άβολο και καταπιεστικό παρελθόν. Δεν καταφέρνει όμως να σκιαγραφήσει με σαφήνεια το πορτραίτο μιας γυναίκας που (αρνήθηκε; φοβήθηκε; δεν άντεξε;) το βάρος των μητρικών ευθυνών, εγκαταλείποντας την οικογένειά της για μια ακαδημαϊκή καριέρα, μια απόφαση που την ακολουθεί σε όλη της τη ζωή. Οι σπασμωδικές της ενέργειες φαντάζουν ακατανόητες με αποτέλεσμα η ταινία να κουράζει με διάφορες επουσιώδεις και χωρίς βάθος υποπλοκές, χάνοντας την ευκαιρία να μας προσφέρει το καθαρτήριο ψυχογράφημα εξιλέωσης που θα έπρεπε να είναι.
Εκεί που κερδίζει έδαφος η Τζίλενχαλ είναι στις τρεις εκπληκτικές πρωταγωνίστριές της: Ολίβια Κόλμαν και Τζέσι Μπάκλεϊ κάνουν θαύματα στο ρόλο της Leda ενώ η Ντακότα Τζόνσον αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο ερμηνευτικός χαμαιλέοντας είναι. Οι άντρες πάλι, με επικεφαλής έναν πολύ γλυκό Έντ Χάρις σε ένα ρόλο που έχει κάτι από Λέοναρντ Κοέν, στέκονται ως απλοί περιθωριακοί παρατηρητές μιας αποκλειστικά γυναικείας υπόθεσης. Ακόμη και η υπέροχη Άλμπα Ρορβάχερ σε ένα σύντομο cameo είναι πιο σημαντικός χαρακτήρας για την εξέλιξη της πλοκής από πολλούς βασικούς ανδρικούς χαρακτήρες. Όποιος πάντως νομίζει ότι στην ταινία θα δει ήλιο, καλοκαίρι και τυπική Ελλάδα θα απογοητευθεί. Δεν υπάρχει πιο βαθύ σκοτάδι από αυτό που κρύβεται κάτω από τον λαμπρό ήλιο.
Τάσος Ντερτιλής
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα grandmagazine.gr