Η Λήδα (Ολίβια Κόλμαν), καθηγήτρια και χωρισμένη Αγγλίδα, φτάνει στις Σπέτσες για διακοπές. Μια παρουσία από τα πρώτα πλάνα παράξενη, με μια παρορμητική, απομονωμένη στον εαυτό της, τη Λήδα (η αναφορά σε ελληνικούς μύθους είναι αναπόφευκτη) να αποφεύγει ντόπιους αλλά και ξένους τουρίστες, μαζί και τον φιλικό και εξυπηρετικό διαχειριστή (Εντ Χάρις) του διαμερίσματος που νοικιάζει, αν και, η παρουσία στην πλαζ μιας νέας γυναίκας (Ντακότα Τζόνσον) με τη μικρή της κόρη, αρχίζουν να έχουν εντύπωση και, τελικά, σχέση με την απομονωμένη αυτή ηρωίδα.
Σταδιακά, και μέσα από φλας-μπακ, ανακαλύπτουμε τις προσωπικές σχέσεις της νεότερης Λήδας (Τζέσι Μπάκλι) με τη δική της κόρη, όταν η Λήδα, προσπαθεί με άγχος και εκνευρισμό να ισορροπήσει την καριέρα της με την ανατροφή των δυο μικρών κοριτσιών της. Στην πρώτη της σκηνοθεσία, η γνωστή μας μέχρι σήμερα ηθοποιός Μάγκι Τζίλενχαλ εστιάζει το ενδιαφέρον της στο χαρακτήρα και τα προβλήματα της Λήδας, που μεταφέρει από τη Νότια Ιταλία, όπου εκτυλίσσεται το μυθιστόρημα της Έλενα Φεράντε, στο οποίο βασίστηκε η ταινία, στις Σπέτσες, καταφέρνοντας, χάρη τόσο στη δική της, ελεγμένη με κάθε λεπτομέρεια προσέγγιση και φωτογραφημένη εξαίρετα από την Ελέν Λουβάρτ, όσο και στη θαυμάσια ερμηνεία της Κόλμαν, να καταπιαστεί με θέματα όπως η μητρότητα και οι συχνά λαθεμένες αποφάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε δράματα, φτιάχνοντας ταυτόχρονα το πορτρέτο μιας γυναίκας που αγωνίζεται μέσα από το χάος να φτιάξει τη δική της απελευθερωμένη προσωπικότητα.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr