Ο Θανάσης διάγει κρυφό βίο. Το χρέος του σε σύγχρονο μαυραγορίτη και η άσκηση σωματικής βίας σε βάρος του από τα τσιράκια του, τον έχουν κάνει να χάσει τον ύπνο του. Επιπροσθέτως, η «γνωστή άγνωστη» σε όλους, παράλληλη σεξουαλική σχέση με συγχωριανή του έρχεται να προσθέσει μια δόση κοινωνικής ομερτά στο μυστήριό του. Όταν θα ενημερωθεί τυχαία πως παραπλήσια με τα δικά του προβλήματα βιώνουν και άλλοι συγχωριανοί του, θα προσπαθήσει με κολεκτιβικούς όρους να τους εντάξει σε μια ομάδα που μοναδικό στόχο έχει να εξασφαλίσει τη σωματική τους ακεραιότητα μέχρι την αποπληρωμή των χρεών τους. Οι πρώτες αποχωρήσεις όμως -αλλά και ένα επιβεβλημένο ατύχημα στα «καλόπαιδα» που τους απειλούν-, θα αλλάξει την επαρχιακή τους ηρεμία.

Με τον Δημήτρη Λάλο να ενστερνίζεται με απλότητα την εξαπάτηση, την κατάφωρη αδικία και την μεταστροφή του ήρωα του σε τιμωρό, το μεταγουεστερνικό σύμπαν της «Αγέλης Προβάτων» είναι ένα καλό δείγμα γραφής στο ντεμπούτο του Δημήτρη Κανελλόπουλου. Όμορφη κινηματογράφηση τοπίων και αναπόσπαστη σύνδεση των γεωγραφικών τόπων με την ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων, αποχή μελοδραματικών κρεσέντο, προδίδει μελέτη και όραμα. Η κορύφωση της πρώτης πράξης και η επιτάχυνση των δραματικών γεγονότων στο τέλος της τρίτης πράξης, δημιουργεί ένα χάσμα ρυθμού και αφήγησης σε καταστάσεις και συρραφή των πλάνων. Σε αυτή τη βόλτα στον υπόκοσμο της αγροτικής επαρχίας, μια εκτεταμένη μη αποκαταστημένη σεναριακή «λακούβα» διάρκειας αρκετών λεπτών, εξασθενεί την απόλαυση της οδήγησης στα μονοπάτια της από-αστικοποιημένης περιοχής· σε μια απέλπιδα προσπάθεια τήρησης των κανόνων δικαιοσύνης, το δε δράμα των ηρώων καταλήγει (δυστυχώς).

Η «Αγέλη Προβάτων» μπορεί να κατευθύνθηκε εν αγνοία της προς σφαγή, όμως το ηρωϊκό κοπάδι δεν μάσησε κουτόχορτο καθώς αρκετά σημεία ταινίας, «προβάτων» και περιρρέουσας ατμόσφαιρας διασώζονται κατά τη μεταφορά τους… Όσα και ό,τι κατέληξαν, διασώζουν μερίδες που τεμαχίζονται σε στιγμές, πάντα παρόντος του πελάτη.

Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr