Κατ’ οίκον περιορισμό όμως και μάλιστα με αυτόν ακριβώς τον ελληνικό τίτλο θα βρούμε και στην τελευταία ταινία του Ρώσου Αλεξέι Γκέρμαν Τζούνιορ, που προβλήθηκε στο περσινό Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ των Καννών προκαλώντας αίσθηση. Αυτή η πραγματικά σπαρακτική ταινία, αναφέρεται στον πόλεμο μιας ολόκληρης ρωσικής πόλης προς έναν κάπως υπερόπτη και αλαζονικό μα συγχρόνως έντιμο καθηγητή πανεπιστημίου (Mεράμπ Νινίτζε), ο οποίος τόλμησε να μιλήσει ανοιχτά για την διαφθορά της πολιτικής εξουσίας με αποτέλεσμα η πράξη του να έρθει μπούμερανγκ προς τον ίδιο.
Είναι υπόλογος για διαφθορά και περιμένει βασανιστικά την δίκη του σε κατ’ οίκον περιορισμό, με ελάχιστους υποστηρικτές όπως η δικηγόρος του (Ανα Μιχάλκοβα). Ο Γκέρμαν μας δίνει μια πολύ σκληρή και απολύτως επίκαιρη ταινία, στην οποία βλέπουμε να απουσιάζει εντελώς η έννοια του δικαίου με τον πιο αναίσχυντο και αγοραίο τρόπο, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει στην Ρωσία σήμερα.
Γυρισμένη αποκλειστικά μέσα στην «οικιακή φυλακή» του καθηγητή, η ταινία περιέχει τρομερές σκηνές, όπως για παράδειγμα η «μονομαχία» του πρώτου με έναν αστυνομικό (Αλεξάντερ Παλ) ή η συνάντησή του με τους μαθητές του – μια σκηνή που μπορεί να σε κάνει να βουρκωσεις. Αμετακίνητος στις απόψεις του ο ήρωας που υποδύεται καταπληκτικά ο Νινίτζε, σταδιακά αποσυντίθεται και το όλο θέμα σε αφήνει με ένα σφίξιμο στο στομάχι, μάρτυρας καθώς γίνεσαι του αδιεξόδου στο οποίο συχνά βρίσκεται η δικαιοσύνη, ακόμα και όταν το δίκαιο είναι προφανές.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr