Η ενδιαφέρουσα πλανοθεσία δεν μου λέει απολύτως τίποτα όταν το περιεχόμενο βρίσκεται πολύ κοντά στο κενό όπως συμβαίνει «Kerr» (2021) ελληνοτουρκική συμπαραγωγή (και με γαλλικά κεφάλαια) που σκηνοθέτησε ο Ταϊφούν Πιρσελίμογλου, arthouse όνομα της γειτονικής χώρας. Προφανώς ο Φραντς Κάφκα βρίσκεται στο μυαλό του δημιουργού αφού ο κεντρικός ήρωας (Ερντέμ Σενοτσάκ) βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα στην σιωπηλή παράνοια του χωριού όπου πρόκειται να γίνει η κηδεία του πατέρα του και όπου ο ίδιος έχει υπάρξει μάρτυρας φόνου.
Κανείς δεν του φέρεται καλά, όλοι τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία και όλοι μοιάζουν να κρύβουν κάτι. Και ενώ περιμένεις ότι κάπως, κάποτε, αυτή η σουρεαλιστική κατάσταση κάπου θα οδηγήσει, νιώθεις τεράστια απογοήτευση όταν το κάπου αποδεικνύεται ότι είναι το πουθενά.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr