Ο έμπειρος σκηνοθέτης Ζαν Ζακ Ανό («Το όνομα του ρόδου». «Επτά χρόνια στο Θιβέτ»), επιστρέφει στις ημέρες του Καθολικού Πάσχα του 2019 στο Παρίσι, όταν από άγνωστα (ακόμα) αίτια προκλήθηκε μια τρομαχτική πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων. Ο Ανό ακολουθεί περισσότερο την λογική της ταινίας – ρεπορτάζ και υφαίνει την ιστορία του σύμφωνα με τα επίσημα ως τώρα στοιχεία, που ούτως ή άλλως έχουν απασχολήσει κατά κόρον τα ΜΜΕ. Αν υπάρχει μια βαθύτερη μυθοπλαστική δραματοποίηση των γεγονότων, αυτή μπορεί να βρεθεί σε κάποιους από τους πυροσβέστες που πάλεψαν ξεπερνώντας τα όριά τους για να σώσουν ότι μπόρεσαν να σώσουν (η ταινία γυρίστηκε με τις ευλογίες του σώματος πυροσβεστικής του Παρισιού).
Καλά δουμένη σε ότι αφορά τον χρόνο και το μοντάζ και περίτεχνα φτιαγμένη με την χρήση όσο το δυνατόν λιγότερων ψηφιακών εφέ, η ταινία επιστρέφει σε όλα τα δρώμενα της αποφράδας Δευτέρας 19 Απριλίου 2019 για να παρουσιάσει σε κάτι λιγότερο από δύο ώρες ότι συνέβη σε περίπου οκτώ. Ο Ανό αφήνει κάποιες υπόνοιες για το πως η φωτιά μπορεί να προκλήθηκε ·ένα αναμμένο τσιγάρο (σε γκρο πλαν) εργάτη που δούλευε στην αναπαλαίωση του κτιρίου που εκείνη την εποχή γινόταν δεν είναι βεβαία ενταγμένο τυχαία στο σενάριο.
Ωστόσο, ο σκηνοθέτης δεν παίρνει θέση στο πως προκλήθηκε η φωτιά αλλά στην Οδύσσεια για την κατάσβεσή της · κυριολεκτικά Οδύσσεια διότι οι κακές συμπτώσεις και τα από το πουθενά εμπόδια που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι πυροσβέστες αγγίζουν το όριο του κωμικού. Η ταινία ενημερώνει και την ίδια ώρα πληγώνει · η απώλεια ήταν τεράστια, όχι μόνο για την Γαλλία αλλά για κάθε πιστό του Χριστιανισμού, σε κάθε γωνιά του κόσμου (παίζουν: Σαμουέλ Λαμπάρτ, Ζαν-Πολ Μπορντ, Μίκαελ Κιρινιάν κ.α.) Σε κάθε περίπτωση, αν και το γεγονός παραμένει ακόμα νωπό στη μνήμη, αυτή η ταινία, βλέπεται με περιέργεια, τουλάχιστον από όσους δεν έχουν εντρυφήσει πλήρως στις λεπτομέρειες επί του θέματος.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr