Ο καινούριος υπάλληλος σε μια εταιρεία χρηματαποστολών αποδεικνύεται πολύ ικανότερος απ’ ό,τι φαίνεται αρχικά, κρύβοντας έναν πολύ προσωπικό λόγο που τον οδηγεί να εργαστεί στη συγκεκριμένη εταιρεία.
Περιπέτεια εκδίκησης που αποτελεί ριμέικ της γαλλικής «Χρηματαποστολής» («Le Convoyeur», Νικολά Μπουκριέφ, 2004). Πρόκειται επίσης για την επανένωση του σκηνοθέτη Ρίτσι με τον πρωταγωνιστή Στέιθαμ δεκαεφτά χρόνια μετά το «Revolver» (2005), κι αφού είχαν προηγηθεί τα «Δύο καπνισμένες κάνες» («Lock, Stock and Two Smoking Barrels», 1998) κι «Η αρπαχτή» («Snatch», 2000), ενώ φέτος θ’ ακολουθήσει η πέμπτη τους συνεργασία στο «Operation Fortune: Ruse de guerre».
Όχι η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη- αντιθέτως μια συνηθισμένη ιστορία εκδίκησης, απ’ αυτές με τις οποίες έχει κυρίως ταυτιστεί ο πρωταγωνιστής του, γυρισμένη όμως αρκετά στιβαρά και μεθοδικά, ώστε να προσφέρει απολαυστική διασκέδαση. Εκτός από τη στερεότυπη, αλλά επαρκώς φορτισμένη λακωνικότητα του Στέιθαμ, βοηθούν επίσης το στοιχειωτικό έγχορδο μοτίβο του συνθέτη Κρις Μπένστεντ που διατρέχει την πλοκή, η λιτή φωτογραφία του Άλαν Στούαρτ, με ξεκάθαρη και τονισμένη κιτρινόμαυρη παλέτα που διαμορφώνει περιβάλλον κρισιμότητας, και το μοντάζ του Τζέιμς Χέρμπερτ, που με πλήρη αυτοπεποίθηση διαρθρώνει την ιστορία σε σαφή, πρωθύστερη δομή, ζωηρεύει με έξυπνα ταιριάσματα κίνησης διαδικαστικά σημεία όπως η εκπαίδευση του Η, και δεν παρασύρεται σε άσκοπα κοψίματα στις σκηνές δράσης.
Παραπλεύρως, το σενάριο προσφέρει πολυάριθμα ερείσματα για μια συζήτηση σχετικά με την αρρενωπότητα: τα σχεδόν αυτο-παρωδιακά, γεμάτα λανθάνουσα ομοφυλοφιλία πειράγματα μεταξύ των υπαλλήλων της εταιρείας, ο πνευματώδης γιος σε αντίθεση με τον Άλφα αρσενικό πατέρα του, η ανδροπρεπής Ντέινα που θα μπορούσε να είναι λεσβία κι αποδεικνύεται τουλάχιστον bi όταν υποκύπτει στη γοητεία του ήρωα με τον ίδιο σκηνοθετικά απότομο κι άκομψο τρόπο που παραγκωνίζεται η σύζυγος του Η, η οποία τυπικά εμφανίζεται σε μία μόνο σκηνή κι ουσιαστικά παραμένει αφανής, ημιφωτισμένη σε σε γενικό πλάνο, να εκφράζει τη θλίψη της σύντομα και διεκπεραιωτικά.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr