Λίγες εβδομάδες μετά την έκπληξη «Αζόρ ο κώδικας του τραπεζίτη», ένα ακόμα ντεμπούτο στην σκηνοθεσία μεγάλου μήκους κινεί το ενδιαφέρον. Η πρώτη μεγάλου μήκους του Ούγγρου Ντένες Νάγκι, το «Φυσικό φως», απέσπασε την Αργυρή Αρκτο σκηνοθεσίας στο περσινό φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου.
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η ταινία παρακολουθεί από κοντά τις εμπειρίες μιας ομάδα Ούγγρων στρατιωτών που κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αναζητεί αντάρτες στα κατεχόμενα από τους ναζιστές εδάφη της Σοβιετικής Ενωσης. Ως γνωστό οι Ούγγροι πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών, όχι όμως όλοι επειδή το ήθελαν αλλά επειδή τους επιβλήθηκε και αναγκάστηκαν.
Φυσικά αυτό δεν τους δικαιολογεί, κινεί όμως θαυμάσια το νήμα της ιστορίας της ταινίας καθώς ένα τέτοιο παράδειγμα «αμέτοχου συμμετέχοντος» είναι ο λοχίας και φωτογράφος της ομάδας, που αποτελεί το κέντρο βάρους της. Επίσης το «Φυσικό φως» – όπως δηλώνει και ο τίτλος – είναι μια ταινία στην οποία η φύση και τα μυστήριά της παίζουν σημαντικό ρόλο πλάι στην ανθρώπινη και τα ακόμη πιο περίπλοκα δικά της μυστήρια.
Ολη η ταινία είναι γυρισμένη μέσα στα βρώμικα νερά, τα τσακισμένα δέντρα, την λάσπη και την αθλιότητα – κάπου διακρίνεις επιρροές από το σινεμά του ρώσου Αντρέι Ταρκόφσκι, όπως και ενός άλλου μαγιάρου γκουρού του σινεμά, του Μίκλος Γιαντσό. Σε κάθε περίπτωση, το φόντο ταιριάζει γάντι με τις καταρρακωμένες ψυχές όλων των ανθρώπων που εντάσσονται σε αυτό, κάτι που προκαλεί ανατριχίλα ως θέαμα.
Τέλος, μετά το αριστούργημα «Ο γιός του Σαούλ» του Λάζλο Νέμετς, το «Φυσικό φως» είναι μια ταινία που αποδεικνύει ότι ένα μέρος των Ούγγρων δεν έχει ακόμα ξεφύγει από τις άσχημες μνήμες του παρελθόντος τους. Τουναντίον με θάρρος τις αντιμετωπίζει κατάματα.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr