Την ιδιαιτερότητα της πολύπλευρης προσωπικότητας του αντικομφορμιστή «τρομερού παιδιού» του γερμανικού νέου κύματος των δεκαετιών του ’70 και ’80, προσπαθεί να καταγράψει στην άνιση, δυστυχώς , αυτή ταινία του, ο Γερμανός σκηνοθέτης ‘Οσκαρ Ρέλερ («Ξέφρενη ζωή»).
Ο Ρέλερ παρακολουθεί τον πρωταγωνιστή του από την εποχή της θεατρικής μέχρι της ιδιαίτερα παραγωγικής κινηματογραφικής του καριέρα (με επίκεντρο το γύρισμα του θαυμάσιου Querelle), χρησιμοποιώντας εσκεμμένα ένα στιλ ημι-ερασιτεχνικό, που φαίνεται πως το θέλει να μοιάζει με τις πρώτες ταινίες του Φασμπίντερ, με ένα στιλιζάρισμα στη μορφή καθώς και στο παίξιμο των ηθοποιών του.
Σίγουρα η πολύκροτη και ταραχώδης ζωή του εξαίρετου αυτού σκηνοθέτη, που πέθανε, από υπερβολική δόση ναρκωτικών, σε ηλικία 37 χρονών, έχει το δικό της, ξεχωριστό ενδιαφέρον, που ο Ρέλερ φαίνεται να θαύμαζε. Όμως, παρά τη διεξοδική ανάπτυξη του πολύπλευρου χαρακτήρα του πρωταγωνιστή του, η επιμονή του σκηνοθέτη στην προκλητική, προσβλητική, συχνά εχθρική, στάση του Φασμπίντερ απέναντι στους συνεργάτες του, καθώς και οι κάποιες κοινοτοπίες στην όλη αφήγηση, δεν βοηθούν στην κατανόηση της πράγματι εκρηκτικής αυτής, ανεξέλεγκτης προσωπικότητας.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr