Μενού

ΑΤΥΧΕΣ ΠΗΔΗΜΑ Ή ΠΑΛΑΒΟ ΠΟΡΝΟ - Νίκος Τσαγκαράκης

Μια καθηγήτρια σχολείου βρίσκεται εκτεθειμένη στους συναδέλφους της και στους γονείς των μαθητών της, όταν ο άντρας της ανεβάζει στο ίντερνετ ένα βίντεο με τη σεξουαλική τους συνεύρεση.

Κοινωνική σάτιρα που κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο φετινό φεστιβάλ Βερολίνου. Μια ταινία δομημένη σε τρία μέρη, χωρισμένα ευδιάκριτα μεταξύ τους από κάρτες τίτλων, αλλά κι από τελείως διαφορετικό ύφος. Το πρώτο μέρος εκθέτει την πλοκή ελλειπτικά, χωρίς πολλές εξηγήσεις, με την κάμερα ως αόρατος χαρακτήρας να παρεκβαίνει με το στωικό κι απορημένο βλέμμα της σε αυθόρμητα στιγμιότυπα της ρουμανικής καθημερινότητας, που φαινομενικά είναι άσχετα με την αφήγηση, αλλά τελικά καταλήγουν να την πλαισιώνουν και να την καθιστούν απλώς ένα σύμπτωμα αυτής της γενικότερης κατάστασης.

Το δεύτερο συντίθεται από μια διαδοχή εικόνων που σατιρίζουν αφηρημένες και χειροπιαστές έννοιες, από το σεξ και τον πατριωτισμό μέχρι τις εργασιακές συνθήκες και την επανάσταση.

1295 3

Το τρίτο είναι το πιο συμβατικό από τα τρία, με την έννοια ότι αποτελείται από μια εκτεταμένη διαλογική σεκάνς, που αφορά τη ‘δίκη’ της καθηγήτριας από τους συναδέλφους και τους γονείς των μαθητών της, στον χώρο του σχολείου.

Εκεί αναδεικνύεται ρητά πια όλος ο παραλογισμός που έχει υπονοηθεί στα προηγούμενα δύο μέρη, εκπληρώνοντας τον σατιρικό στόχο της ταινίας, που καταρχήν αφορά τη ρουμανική κοινωνία, αλλά κατ’ επέκταση θα μπορούσε να αφορά οποιαδήποτε σημερινή χώρα: συντηρητισμός, ηθικολογία, υποκρισία, εθνικισμός, ξενοφοβία, συνωμοσιολογία, σεξισμός, ομοφοβία.

Το πρόβλημα είναι ότι όσο προχωράει η ταινία μοιάζει όλο και περισσότερο με συρραφή τυχαίων ιδεών, παρά ένα συνεκτικό σύνολο, ενώ ο ευρηματικός υπαινιγμός αντικαθίσταται από προφανή απλοϊκότητα.

Ενώ δηλαδή στο πρώτο μέρος η ρητορική αναδεικνύεται έμμεσα, λίγο πιο αφηρημένα και γι’ αυτό πιο πολυδιάστατα, το δεύτερο τμήμα της μοιάζει να προσπαθεί να χωρέσει τα πάντα σε κάτι που είναι συχνά αστείο αλλά μοιάζει να προέρχεται από σατιρική τηλεοπτική εκπομπή ή λίστα θέασης στο Youtube, ενώ μέχρι το τέλος πια η ταινία αποφασίζει ότι πρέπει να μας πει και ρητά όσα μας έχει δείξει όλη την προηγούμενη ώρα, ‘ξεχειλώνοντάς’ τα μάλιστα τα μάλιστα όσο πιο χονδροειδώς γίνεται, σε περίπτωση που δεν τα καταλάβουμε.

Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr

Smart Search Module