ΕΝΑΣ ΗΣΥΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - Νίνος Φένεκ Μικελίδης

Ο Μάκης της πρώτης αυτής ταινίας του Τάσου Γερακίνη δεν είναι «Ένας ήσυχος άνθρωπος», όπως τον θέλει ο τίτλος της, αν και πολύ θα το ήθελε. Η απασχόλησή του στη μικρή οινοπαραγωγή που διευθύνει, στο ακριτικό νησί όπου ζει, μαζί με την κόρη του, θα του ήταν αρκετή για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του. Βρισκόμαστε όμως σε μια δύσκολη περίοδο οικονομικής κρίσης, που αναγκάζουν τον Μάκη να στραφεί σε τοκογλύφο για να μπορέσει να ξεπεράσει τα δάνεια και τα χρέη του. Και, σαν να μην έφτανε εαυτό, η εμφάνιση ενός καταζητούμενου δραπέτη και η σχέση που αναπτύσσει με τη, βαριεστημένη από τη μίζερη ζωή της στην επαρχία, κόρη του («μου καταστρέφετε τη ζωή… όλοι σας», λέει, αγανακτισμένη, κάποια στιγμή, στον πατέρα της), χειροτερεύουν τα πράγματα και τον οδηγούν σε απρόσμενες και επικίνδυνες λύσεις.

Η οικονομική κρίση, η μίζερη ζωή σε ένα εγκαταλειμμένο στη μοίρα του νησί, και η γενικότερη εικόνα μιας Ελλάδας ανάμεσα στη «σκύλλα και τη χάρυβδη, είναι μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται στο ψυχολογικό αυτό θρίλερ του ο νέος σκηνοθέτης. Με αρκετή φροντίδα στην όλη καταγραφή, αν και με ένα ελλιπές, με κοινότυπους διαλόγους και χωρίς αρκετά ολοκληρωμένους χαρακτήρες, σενάριο, με ικανοποιητικές αν και άνισες ερμηνείες (μ’ εξαίρεση την εξαιρετική ερμηνεία του Τάκη Σακελλαρίου), με σωστούς ρυθμούς, ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος, και μια, όχι και τόσο πετυχημένη στροφή στο γουέστερν στο δεύτερο, ο Γερακίνης έφτιαξε μια ενδιαφέρουσα πρώτη ταινία, δείχνοντας πως με επιμονή, σωστές επιλογές και καλύτερο έλεγχο στα μέσα του, μπορεί να προσφέρει αξιόλογα έργα.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr