Μερικές χιλιάδες χρόνια από σήμερα, ο Αυτοκράτορας αναθέτει στον ευυπόληπτο Οίκο των Ατρειδών ν΄ αντικαταστήσει τον τυραννικό Οίκο των Χάρκονεν στη διοίκηση του πλανήτη Αρράκις, περιζήτητου για το πολύτιμο μπαχαρικό που παράγει. Οι Ατρείδες φτάνουν στον πλανήτη για ν’ ανακαλύψουν πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις, που βάζουν σε κίνδυνο την επιβίωση της οικογένειας.
Ακολουθώντας την αριστουργηματική συνέχεια που χάρισε στο «Blade Runner 2049» το 2017, ο Ντενί Βιλνέβ παραμένει στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, διασκευάζοντας το ομώνυμο μυθιστόρημα του Φρανκ Χέρμπερτ, που εκδόθηκε το 1965. Πρόκειται για τη δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, μετά την αμφιλεγόμενη απόπειρα του Ντέιβιντ Λιντς το 1984. Η εμπορική επιτυχία της φετινής ταινίας, εξασφάλισε την έγκριση από τις εμπλεκόμενες εταιρείες Legendary και Warner για ένα δεύτερο μέρος, που έχει ήδη προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις αίθουσες τον Οκτώβριο του 2023.
Το πάθος του Βιλνέβ για το πρότζεκτ διακρίνεται στην αφηγηματική μεστότητα με την οποία το χειρίζεται. Δυόμιση ώρες που περνάνε χωρίς πλάτειασμα, δείχνουν το συγκεκριμένο όραμα και τον σίγουρο έλεγχο του σκηνοθέτη στο ογκώδες υλικό. Αν με την «Άφιξη» («Arrival», 2016) και το «Blade Runner» ο Βιλνέβ χρησιμοποίησε το είδος για φιλοσοφικό στοχασμό, αυτό εδώ είναι το πολιτικό κομμάτι του, μια παραβολή για τη δυτική αποικιοκρατία και τη φαυλότητα των παρασκηνίων της εξουσίας.
Ο αντίκτυπος της πλοκής μπορεί να υπονομεύεται από τον εισαγωγικό της χαρακτήρα στο ευρύτερο έπος, που ο σκηνοθέτης σκοπεύει να προεκτείνει με τις επόμενες ταινίες. Ως έχει όμως, εκπληρώνει επαρκώς τους στόχους του, εισάγοντάς μας σ’ ένα σύμπαν απόκοσμο κι επικό ταυτόχρονα, χάρη στον μινιμαλιστικό σχεδιασμό της παραγωγής, στον οποίο μας έχει συνηθίσει ο σκηνοθέτης κι εδώ εκτελείται από τον Πατρίς Βερμέτ, μαζί με την γιγαντιαίας κλίμακας φωτογραφία του Γκρεγκ Φρέιζερ, τη μαχητικά λειτουργική ενδυματολογία του Μπομπ Μόργκαν και της Ζακλίν Γουέστ, και την υποβλητική μουσική του Χανς Ζίμερ. Όπως και στην επόμενη ταινία αυτής της εβδομάδας, αξιοσημείωτη είναι επίσης η έμπνευση που αντλεί ο συγγραφέας Χέρμπερτ από την αρχαιοελληνική μυθολογία, για να την ονομασία των χαρακτήρων του και στοιχεία της πλοκής του, όπως τα παιχνίδια εξουσίας.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr