Στο κοινωνικό δράμα, με στοιχεία θρίλερ, στρέφεται ο Ρώσος σκηνοθέτης Γιούρι Μπίκοβ στη νέα του ταινία «Το εργοστάσιο», για να αφηγηθεί την ιστορία μιας ομάδας απλήρωτων εργατών ενός υπό πτώχευση εργοστασίου, που κρατάει όμηρο τον πλούσιο ιδιοκτήτη του. Απαγωγή που σταδιακά μετατρέπεται σε είδος εξέγερσης ενάντια σ’ ένα σύστημα άγριας εκμετάλλευσης και πολιτικής και κοινωνικής διαφθοράς («γιατί εγώ δεν έχω τίποτα κι εσύ έχεις όλα;» ρωτάει ο εξεγερμένος αρχηγός της ομάδας στη συζήτηση που αναγκάζεται να κάνει με τον όμηρό τους).
Ο Μπίκοβ (δημιουργός επίσης δυο εξαιρετικών κοινωνικών ταινιών, του «Ηλίθιου» και του The Major, που είχε κάνει μια εντυπωσιακή παρουσία στην Εβδομάδα της Κριτικής στις Κάνες το 2013) συνδυάζει, έντεχνα και με ευρηματικότητα, τη ρεαλιστική (σχεδόν ντοκιμαντεριστική) αφήγηση με τα στοιχεία του θρίλερ (θυμίζοντας τον καλύτερο αμερικανικό κινηματογράφο), που εκμεταλλεύεται έξυπνα η ατμοσφαιρική φωτογραφία του τακτικού του συνεργάτη, Κίριλ Κλεπάλοβ).
Για να φτάσουμε στο δεύτερο μέρος, όπου καταφέρνει, παρά τον κάποιο χλιαρό ρυθμό στη μέση, να αναπτύξει με άνεση το σασπένς και να σκιαγραφήσει παράλληλα τόσο τις συγκρούσεις και τους καυγάδες ανάμεσα στους εργάτες, όσο και κυνηγητά και τις δολοφονίες καθώς και τα βρόμικα πολιτικά και άλλα παιχνίδια που παίζονται έξω από το εργοστάσιο, από τους πρώην στρατιώτες, νυν μπράβους του αφεντικού και μια διεφθαρμένη αστυνομία, ξεσκεπάζοντας ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη διαφθορά που κυριαρχεί στη σημερινή ρωσική κοινωνία.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr