Αν καείς στον χυλό πως φυσάς το γιαούρτι; Κι αν πρόκειται να ζήσεις από τα εγκαύματά σου, γιατί σε σκεπάζουν ολοσχερώς μ’ ένα σεντόνι σα να είσαι ήδη νεκρός;
Μετά από ένα πολυάνθρωπο ατύχημα στο συναυλιακό κλαμπ Colectiv, οι υπεράριθμοι εγκαυματίες καταλήγουν στο μεγαλύτερο και πλέον ειδικευμένο νοσοκομείο του Βουκουρεστίου. Δεν είναι ο μεγάλος αριθμός των πασχόντων που προβληματίζει το σύστημα υγείας αλλά κάποιο άλλο στοιχείο που θεωρείται μεν απαραίτητο για οποιοδήποτε νοσοκομείο, αποσιωπείται δε η εγκληματική του νοθεία (σούπερ κουκούλωμα). Νοθεία που εξουδετερώνει τις δραστικές του ουσίες και το καθιστά πρακτικά ανενεργό.
Και δεν μιλάμε για μια ταινία με υπόθεση αλλά για ένα τρομακτικό ντοκιμαντέρ-θρίλερ του οποίου οι αποκαλύψεις έχουν μορφή χιονοστιβάδας, είναι φρικιαστικές και ξεπερνούν τη φαντασία. Αποκαλύψεις που τολμά και κάνει μια αθλητική εφημερίδα (;!;) δημιουργώντας πολύ σοβαρές υπόνοιες (κι όχι μόνο) για τη διαπλοκή του δημοσιογραφικού τοπίου της χώρας με την ανάλγητη κυβέρνηση και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Αφού ήταν υποψήφιο για δυο Όσκαρ (ντοκιμαντέρ και ξενόγλωσσης ταινίας, για πρώτη φορά ταυτοχρόνως) και ένα BAFTA, μάζεψε αρκετά πρώτα βραβεία ευρωπαϊκά και το βραβείο LUX του ευρωκοινού και του ευρωκοινοβουλίου.
Κώστας Καρδερίνης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kemes.wordpress