Ρεαλιστικός κινηματογράφος σε συνδυασμό με ένα δυνατό κοινωνικό θέμα, είναι τα δύο κύρια χαρακτηριστικά του «Εγκλωβισμένου» τρίτου μέρους μιας «Τριλογίας για την αγάπη» που υπογράφει ο ισραηλινός σκηνοθέτης Γιάρον Σάνι (οι άλλες δύο ταινίες της τριλογίας στην οποία εντάσσεται ο «Εγκλωβισμένος» είναι οι «Stripped», 2018 και «Reborn», 2020).
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας ο Ράσι (Εράν Ναίμ) ένας θηριώδης αστυνομικός από αυτούς των οποίων η σωματική διάπλαση μπορεί να παρεξηγηθεί. Και όμως, αυτός ο άνθρωπος είναι πρότυπο της ηθικής, πατέρας μιας κόρης την οποία υπερπροστατεύει και σε καθημερινή βάση αντιμέτωπος με το έγκλημα στους δρόμους του Τελ Α Βίβ και δη με υποθέσεις που σχετίζονται με παιδιά. Το αποτέλεσμα είναι συχνά να μην μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του, να χειρίζεται τις καταστάσεις με υπερβάλλοντα ζήλο, λόγος για τον οποίο θα μπλέξει σε μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση, όταν θα κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση στον γιό ενός άλλου αστυνομικού κατά την διάρκεια μιας έρευνας που διεξήγαγε ο Ράσι για κατοχή ναρκωτικών.
Από την μια πλευρά λοιπόν η ταινία επίσημαίνει τις δυσκολίες στις οποίες ένας αστυνομικός βρίσκεται πλέον διαρκώς εγκλωβισμένος και από την άλλη θέλει να ερευνήσει όσο το δυνατόν βαθύτερα την ψυχική κατάσταση του κεντρικού της ήρωα ο οποίος πιεσμένος από παντού, με το άγχος για την δική του κόρη και ένα ακόμα σοβαρό προσωπικό δράμα που παίζει μεγάλο ρόλο στο σενάριο, μπορεί όντως να φερθεί αντιεπαγγελματικά όσο και αν ο στόχος του είναι το ακριβώς αντίθετο. Είναι ένα καζάνι που βράζει και που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί. Ο «Εγκλωβισμένος» δεν κρύβει την συμπάθειά του απέναντι στον Ράσι αλλά είναι κάτι που υποστηρίζει διότιο θεατής είναι γνώστης της αλήθειας.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr