Τα ομορφότερα ταξίδια είναι αυτά στα οποία ερωτεύεσαι ξαφνικά. Όχι απαραίτητα έναν άνθρωπο, αλλά έναν τόπο, με τον οποίο φαινομενικά δεν σε συνδέει τίποτα. Κάπως έτσι συνέβη και με τον ντοκιμαντερίστα Γιώργο Κολόζη («Το Πήδημα του Κατσαντώνη και ο Μπάρμπα Λάμπρος»), ο οποίος απέκτησε μια ιδιάζουσα σχέση με τη Δονούσα από τα ’70s έως το 2009 που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Οι εμπειρίες του, σε αυθεντικό φιλμ, καταγράφονται ως μια τρυφερή συρραφή συναισθημάτων και αγαπημένων προσώπων.
Ο γιος του Γιάννης πήρε τη σκυτάλη και συνέχισε τα ταξίδια όχι μόνο για να τελειώσει την ταινία, αλλά για να φτιάξει τις δικές του θύμησες. Κάπως έτσι, πλάθεται μια νοσταλγική καρτ ποστάλ με παραλήπτη τη Δονούσα αλλά και τους θεατές, που είναι αδύνατο να μείνουν ασυγκίνητοι.
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr