ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥ ΚΕΔΡΟΥ, Ο - Νίνος Φένεκ Μικελίδης

«Ο χώρος, ο χρόνος και ο άνθρωπος» λέει σε μια στιγμή ο αφηγητής του ωραίου αυτού, συγκινητικού ντοκιμαντέρ που γύρισαν το δίδυμο, πατέρας και γιος, Γιώργος και Γιάννης Κολόζης. Χώρος είναι η Δονούσα, ένα απόμερο νησί, άγονης γραμμής το 1072 όταν το επισκέφτηκε, για πρώτη φορά, 19χρονος φοιτητής τότε ο πατέρας, Γιώργος (ένα ταξίδι τότε 32 ωρών!), που εγκαταστάθηκε με το αντίσκηνο του, στην έρημη παραλία του Κέδρου (από όπου και το όνομα «Γιώργος του Κέδρου», που του έδωσαν οι ντόπιοι), τουριστικό, όπως τα περισσότερα σήμερα νησιά μας, όταν το επισκέφτηκε για τελευταία φορά το 1999, μαζί με το γιο του, ο οποίος το ξαναεπισκέφηκε το 2007 όταν συνέχιζε τα γυρίσματα που είχε αρχίσει (με κάμερα των 8 m.m.) όταν έφτασε για πρώτη φορά εκεί ο Γιώργος.

Ο χρόνος είναι πως το βλέπει η μνήμη, ταυτοχρονα και ένα παιχνίδι της μνήμης, που επιμένει να μας επιδεικνύει η ταινία μέσα από τις θαυμάσιες μαυρόασπρες φωτογραφίες και τα παλιά 8 m.m. φιλμ, που κράτησε ο πατέρας. Φωτογραφίες με τα πρόσωπα που γνώρισε ο «ταξιδευτής» (και όχι ο τουρίστας, όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης) Γιώργος, μια και τα συνεχή για ένα μεγάλο διάστημα ταξίδια του στη Δονούσα ήταν για να γνωρίσει από κοντά τον κόσμο του νησιού (απλούς αγρότες, βοσκούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, τον παπά του νησιού), ένα κόσμο είτε ενήλικες είτε ηλικιωμένοι πια, που σταδιακά αναγνωρίζουν και εκπλήσσονται με τις φωτογραφίες τους κι αρχίζουν να τον αναγνωρίζουν. Χρόνος όμως όχι απλά του παρελθόντος αλλά και του παρόντος (μαζί και ενος απροσδιόριστου μέλλοντος), όπως λέει και στα ποιήματα του ο Τ.Σ.Έλιοτ («θα υπάρξει χρόνος…καιρός για σένα και για μένα…καιρός για οράματα και αναθεωρήσεις»), με το νησί, με τον τουρισμό, να έχει αλλάξει ριζικά.

Στο επίκεντρο βέβαια οι άνθρωποι: άντρες και γυναίκες στη δουλειά τους, στα χωράφια τους, στις διασκεδάσεις τους, στις αυλές των σπιτιών τους, στους χωματόδρομους (ασφαλτωμένους σήμερα), με τους τότε νέους κουρασμένους, χαροκαμένους, στις μέρες μας, να μιλάνε με συγκίνηση για τη ζωή τους, τα παιδιά τους και να απολαμβάνουν τις απλές απολαύσεις της ζωής.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr