Οι βιαστικοί θα φωνάξουν πως πρόκειται για γερμανική κόπια του «Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας» και παρότι δε θα πέσουν τελείως έξω, θα αδικήσουν κάποιες πτυχές του animation, όπως τον τρόπο που αναβιώνει γλυκά τις ιστορίες ενηλικίωσης οι οποίες εκτυλίσσονται κατά τη διάρκεια περιπετειωδών ταξιδιών. Σαν εκείνο που αναζητά ένας νεαρός δράκος, ο οποίος δραπετεύει από τον τόπο του, για να βιώσει φρέσκες εμπειρίες και να αφυπνίσει τις φλογερές δυνάμεις του.
Στο διάβα του συναντά ένα αγόρι που αποφασίζει να το συντροφεύσει και αποδεικνύεται σημαντικός σύμμαχος όταν βρεθούν απέναντι σε έναν άλλο εξαιρετικά μοχθηρό δράκο. Στην καρδιά της ταινίας υπάρχει μια χαριτωμένη ιστορία, η οποία τραβάει το ενδιαφέρον των μεγάλων αλλά κυρίως των μικρών θεατών στους οποίους βασικά απευθύνεται. Παρ’ όλα αυτά, δε λείπει η κουραστική αφηγηματική φλυαρία και ιδιαίτερα ο τεμπέλικος σχεδιασμός των ηρώων. Με μια προσεκτική ματιά σχεδόν όλοι δράκοι είναι ίδιοι! Έπειτα, το βεβιασμένο γράψιμο –ο κακός της υπόθεσης είναι αλόγιστα σατανικός– προδίδει τη βιασύνη με την οποία ετοιμάστηκε αυτό το συμβατικό σε όλα του animation.
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr