Μενού

ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΙΝ ΤΖΟΥΝΙΟΡ (Επαν.) - Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος

Οπως τον 21ο αιώνα το υπερηρωικό σινεμά κυριαρχεί στο μαζικό κοινό, έτσι συνέβαινε στα ’30s με τις ταινίες τεράτων. Ένα από αυτά ήταν και το πλάσμα που πρωταγωνιστεί στο «Frankenstein» (Τζέιμς Γουέιλ, 1931), τη σπουδαία διασκευή του μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ, την οποία διακωμωδεί σαρδόνια ο Μελ Μπρουκς 43 χρόνια μετά. Μόνο που τώρα ένας απόγονος του Δρ. Φρανκενστάιν (Τζιν Γουάιλντερ) επιστρέφει στον πύργο των Καρπαθίων, για να ξαναρχίσει τα πειράματα, χωρίς να έχει ιδέα πως τον περιμένει ένα σερί από σπαρταριστά λάθη. Κάθε άλλο παρά δεδομένο ήταν τη δεκαετία του ’70 πως μια ασπρόμαυρη κωμωδία, πόσο μάλλον παρωδία ενός παλιού horror, θα μπορούσε να κάνει επιτυχία.

1228 1

Κι όμως, Μπρουκς και Γουάιλντερ κόβουν και ράβουν με γνώμονα ένα βιτριολικό κείμενο, διάσπαρτο με αδιανόητα λογοπαίγνια, σπαρταριστά γκαγκς και ξεκαρδιστικούς χαρακτήρες (Ιγκόρ, Φράου Μπλούχερ), συνδυάζοντας το σουρεαλιστικό χιούμορ με το ντελίριο για να φτιάξουν μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών.

Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr

Smart Search Module