Μενού

ΝΤΕ ΓΚΩΛ - Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος

Ο Γκαμπριέλ Λε Μπομάν, με καταγεγραμμένες τις πατριωτικές κινηματογραφικές ανησυχίες του («Nos Patriotes»), ανασυνθέτει το μύθο του Ντε Γκωλ επιλέγοντας ως αφετηρία και τέρμα της αφήγησής του μια εποχή κατά την οποία ο στρατηγός ανήλθε ως σωτήρας στο προσκήνιο, παγιώνοντας αυτή την εικόνα του στις συνειδήσεις των Γάλλων. Εμφανίστηκε σαν ακλόνητος προστάτης της χώρας, εκείνος που έστω και εξόριστος θα περιέσωζε την περηφάνια της από το αίσχος του καθεστώτος Βισύ, φέρνοντας με σιδερένια πυγμή ξανά την ελευθερία στο λαό.

 

Πράγματι, κάπως έτσι φέρθηκε ο στρατιωτικός Ντε Γκωλ, όμως ο Λε Μπομάν αφήνει εντελώς εκτός της αφήγησής του την πολιτική του διάσταση. Κίνηση εξαιρετικά βολική εάν σκεφτεί κανείς πως κατά τη διάρκεια της δεκαετούς και πλέον διακυβέρνησής του ως πρόεδρος της Γαλλίας –που δεν καλύπτεται από την ταινία– ο Ντε Γκωλ υπήρξε χαρακτηριστικά αυταρχικός και συντηρητικός. Χρειάζεται, για παράδειγμα, να θυμίσουμε πώς χειρίστηκε την εξέγερση του Μάη του ’68;



1230 2

Βέβαια, τίποτα απ’ όλα αυτά δε διαπερνά ούτε ως υπόνοια την ταινία, όπου η απουσία στοιχειώδους κριτικής στο πρόσωπό του τον αναβαθμίζει σε επίπεδα... αγίου. Χαρακτηριστικές δε είναι οι σκηνές όπου με περίσσια ευκολία κυριαρχεί επί των αντιπάλων του, οι οποίες μάλιστα έχουν τον πρώτο λόγο στο φιλμ. Σε αυτές έρχονται να προστεθούν οι σεκάνς από την οικογενειακή του ζωή, οι οποίες φλερτάρουν με την ιστορική ανακρίβεια και τη συναισθηματική υπερβολή, και χρησιμοποιούνται επίσης με στόχο την περαιτέρω υπογράμμιση του μεγαλείου του στρατηγού. Λες και υπήρχε αμφιβολία γι’ αυτό...

 

Σε αυτό το πλαίσιο, ξεχωρίζουν οι φιλότιμες ερμηνευτικές προσπάθειες του πολύπειρου πρωταγωνιστή Λαμπέρ Γουιλσόν. Χωρίς να ξεπερνά τα όρια και δίχως διάθεση στείρας μίμησης, δίνει διαστάσεις και χρώμα σε έναν χάρτινα γραμμένο χαρακτήρα. Τα χέρια του ηθοποιού, ωστόσο, είναι δεμένα από ένα απολιτίκ, απολύτως ασφαλές και με λιγοστή φαντασία σενάριο, το οποίο σκαλίζει απλώς την επιφάνεια του τι ήταν ο Σαρλ Ντε Γκωλ.

Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr

Smart Search Module