Πάνω σε μια παράξενη και πολύ ιδιαίτερη σχέση αδελφών είναι στημένη όλη η ταινία του Τζέρεμι Σιμς που αποτελεί συμπαθέστατο ριμέικ της ισλανδικής «Δεσμοί αίματος» (2015) του Γκρίμουρ Χακόναρσον: για κάποιο λόγο, δύο περασμένης ηλικίας αδέρφια, γείτονες σε απόσταση αναπνοής κάπου στην αυστραλέζικη έρημο, επί δεκαετίες ολόκληρες δεν μιλούν μεταξύ τους.
Είναι ο Κόλιν, ένας ήσυχος τύπος που δεν θέλει συγκρούσεις (Σαμ Νιλ που δείχνει να μεγαλώνει θαυμάσια) και ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Λες (Μάικλ Κέιτον), το ακριβώς αντίθετο του πρώτου, έτοιμος ανά πάσα στιγμή να μπει σε καυγά.
Ο μόνος κρίκος που φαίνεται να τους ενώνει είναι τα πρόβατά τους, τα οποία κυριολεκτικά λατρεύουν. Και όταν μια θανατηφόρα ασθένεια των προβάτων «κτυπήσει» την περιοχή, με αποτέλεσμα τον θάνατο των προβάτων, τότε, με κάποιο μεταφυσικό τρόπο τα δύο αδέλφια θα ξαναβρούν τον τρόπο να ενωθούν και πάλι.
Η παγωμένη ισλανδική φύση της προηγούμενης ταινίας αντικαθίσταται ευπρόσδεκτα από την ηλιόλουστη αυστραλέζικη έρημο, όπου η ίδια ιστορία ταιριάζει αρμονικά με όλες τις οικολογικές παραμέτρους που μια τέτοια ιστορία, εκ των πραγμάτων διαθέτει.
Δεν υπάρχει τίποτα το επιτηδευμένο, το χιούμορ είναι μετρημένο και μια feelgood διάθεση καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας κάνει την παρακολουθηση της, κάτι παραπάνω από ευχάριστη. Ποτέ δεν νιώθεις ότι παρακολουθείς κάτι σπουδαίο, συνέχεια όμως αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που βλέπεις είναι έντιμο.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr