Οι αδελφοί Νταρντέν βρίσκονται πάντα μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι, μέσα στην καθημερινότητα των ανθρώπων και της κοινωνίας που ζουν. Κι αυτό το κάνουν μέσα από καθημερινές ιστορίες στις οποίες όμως καθρεφτίζεται η κοινωνικό-πολιτική κατάσταση.
Σε μια μικρή πόλη στο Βέλγιο ζει με την οικογένειά του ο 13χρονος Αχμέντ. Όμως οι επιρροές που δέχεται από τον φανατικό ιμάμη, Γιουσούφ, αρχίζουν να τον επηρεάζουν. Έτσι αρχίζει να αλλάζει η συμπεριφορά του και να απομακρύνεται από τους φίλους του αλλά και από την οικογένειά του. Ξαφνικά τα βάζει με τη μητέρα του επειδή εκείνη πίνει κρασί, μαλώνει με την αδελφή του για τα ρούχα που φοράει ενώ θεωρεί πως η Ινές, η μαθηματικός του, δεν είναι αγνή κι έτσι αρνείται να της δώσει το χέρι! Ο Αχμέντ αφιερώνει πλέον πολύ χρόνο στις προσευχές, παρακολουθεί βίντεο με τη τζιχάντ ενώ φαίνεται πως έχει γοητευτεί από την απόφαση που πήρε ο ξάδελφός του να γίνει μάρτυρας! Κι όταν ο Γιουσούφ κατηγορεί της Ινές ως αποστάτισσα ο Αχμέντ θα βρεθεί μπλεγμένος στο φαύλο κύκλο του φανατισμού και της βίας.
Οι αδελφοί Νταρντέν επιχειρούν να κοιτάξουν κατάματα ένα από τα μεγάλα προβλήματα του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Χωρίς ηθικοπλαστική διάθεση και χωρίς κανενός είδους διδακτισμό, θέτουν το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων μιλώντας ξεκάθαρα για την ηθική, πολιτική και θρησκευτική σύγκρουση η οποία μαίνεται στην καρδιά των ευρωπαϊκών χωρών. Αλλά με βαθιά ουμανιστική ματιά και με συγκατάβαση σκύβουν πάνω στο πρόβλημα θεωρώντας πως μόνος δρόμος είναι η ανεκτικότητα, η κατανόηση, η ευρύτητα πνεύματος και ψυχής.
Ακόμη μια εξαιρετική ταινία των βέλγων σκηνοθετών η οποία τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com