Ηνοσοκόμα Αλίς ζει με τον αγρότη σύζυγό της, Μισέλ, σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή της Νότιας Γαλλίας και έχει εξωσυζυγική σχέση με τον Ζοζέφ, έναν από τους ασθενείς της. Όταν μια παντρεμένη γυναίκα εξαφανίζεται στην ευρύτερη περιοχή, οι υποψίες στρέφονται σε διάφορα πρόσωπα –ανάμεσα στους βασικούς υπόπτους είναι κι ο Ζοζέφ– αλλά κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την τρομακτική αλήθεια.
Τρία κεφάλαια με τίτλους γυναικεία ονόματα (Αλίς, Μαριόν, Αμαντίν), τρεις διαφορετικές ερωτικές ιστορίες –οι οποίες είναι τόσο γερά δεμένες μεταξύ τους που δεν επιτρέπουν υποψία αστοχίας ή λάθους– κι ένα δυνατό, πυκνογραμμένο θρίλερ μυστηρίου είναι το φιλμ «Μόνο αυτοί είδαν τον δολοφόνο». Χαρακτηριστικό του έργου είναι πως οδηγείται σε ένα δαιδαλώδη λαβύρινθο από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Κυρίως όμως είναι το ερωτικό ένστικτο που καθορίζει τις πράξεις και τις ζωές των πρωταγωνιστών και δίνει στο θρίλερ του δεξιοτέχνη Ντομινίκ Μολ στοιχεία τραγωδίας. Στο προ 20ετίας «Χάρι, ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου» ανακαλύψαμε την εναλλακτική ματιά του Μολ στο θρίλερ.
Εδώ προχωρά περαιτέρω την ευχέρειά του και παρουσιάζει βήματα μεγάλης εξέλιξης, προσδίδοντας στο ατμοσφαιρικό και αψεγάδιαστο έργο του ένα διαρκές σασπένς που συνεχίζει να απασχολεί τον θεατή ακόμη και αρκετή ώρα μετά από το τέλος της ταινίας. Οι αλληλένδετες ιστορίες που προέρχονται από το μυθιστόρημα του Κόλιν Νιλ τυλίγονται γύρω από την εξαφάνιση της μοιραίας γυναίκας (Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι) στη διάρκεια μιας βραδινής χιονοθύελλας στην ορεινή Γαλλία. Οι δύο πρώτες ιστορίες είναι δοσμένες με τέτοιο τρόπο που το αστυνομικό μυστήριο δεν παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Αυτό που κυρίως μας νοιάζει είναι τι κρύβεται στην καρδιά και το μυαλό του κάθε χαρακτήρα. Η ατέλεια της ανθρώπινης φύσης είναι το θέμα του φιλμ κι όχι η ανακάλυψη της ταυτότητας του δολοφόνου. Τα όσα συμβαίνουν στο τρίτο και καθοριστικότερο τμήμα, όπου μέρος της δράσης μεταφέρεται από την κρύα Γαλλία στη θερμή Ακτή Ελεφαντοστού, ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Είναι η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν πίσω από την άμυνα της ψεύτικης ασφάλειας που προσφέρουν οι οθόνες των υπολογιστών και των κινητών για να αποκαλυφθεί το αληθινό πρόσωπο όλων. Η ανακάλυψη της αλήθειας είναι τόσο συνταρακτική που μπορεί να διαλύσει τα πάντα. Κυριολεκτικά και ανεπανόρθωτα. Ακόμη πιο σοκαριστικό όμως είναι το κοινό κίνητρο που ωθεί θύτες και θύματα στις πράξεις τους. Η αναζήτηση της αγάπης είναι μερικές φορές μια τρομερά επώδυνη και παραπλανητική περιπέτεια.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athensvoice.gr