Δεν είναι η πρώτη φορά που το κλασικό βιβλίο «Μάρτιν Ίντεν» του Τζακ Λόντον μεταφέρεται στον κινηματογράφο, από την εποχή του βωβού ως τις μέρες μας. Ημι-αυτοβιογραφικό στην πραγματικότητα έργο, ο «Μαρτιν Ίντεν» καταγράφει την πορεία ενός αγράμματου ναύτη, στην Αμερική του περασμένου αιώνα, που γκρεμίζει τα διάφορα κοινωνικά εμπόδια που βρίσκει μπροστά του, για να μπορέσει να φτάσει στο στόχο του: να οδηγηθεί δηλαδή στη συγγραφική καριέρα.
Στη δική του ταινία, ο Ιταλός σκηνοθέτης Πιέτρο Μαρτσέλο μεταφέρει τον Μάρτιν στη Ιταλία, και συγκεκριμένα τη Νάπολη, σε μια σύγχρονη αν και κάπως ασαφή περίοδο, με τον ναυτικό ήρωά του να αναζητά μια καλύτερη ζωή από αυτή του απλού προλετάριου. Εμπνευσμένος από το έργο του Γάλλου ποιητή Σαρλ Μποντλέρ και τον έρωτά του για την κόρη μιας αριστοκρατικής οικογένειας, ο Μάρτιν αποφασίζει να αναζητήσει την κατάλληλη μόρφωση, που σταδιακά θα τον οδηγήσει στην ποίηση και τη συγγραφή διηγημάτων.
Τα χτυπήματα της γραφομηχανής, από τον Μάρτιν που γράφει την ιστορία του, τα φιλμάκια που παραπέμπουν στα επίκαιρα, και με τις σκηνές της ταινίας γυρισμένες με κάμερα των 16mm (σε σκηνές που θυμίζουν το ιταλικό σινεμά της δεκαετίας του ΄60), δημιουργούν την καλύτερη εντύπωση σε μια ταινία που παρατραβάει κάπως σε διάρκεια χωρίς να προσφέρει αρκετά στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης του ήρωα. Ανάμεσα σ’ αυτά που ξεχωρίζουν και η πολύ καλή ερμηνεία του Λούκα Μαρινέλι στο ρόλο του Μάρτιν Ίντεν, ρόλο που του χάρισε το βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ Βενετίας 2019.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr