Η Σεσίλια είναι μια αρχιτεκτόνισσα που πιστεύει ότι ο κακοποιητικός σύζυγός της έχει εφεύρει έναν τρόπο να γίνεται αόρατος, ώστε να συνεχίζει να τη βασανίζει ακόμη και μετά τη φαινομενική αυτοκτονία του.
Ταινία τρόμου επιστημονικής φαντασίας βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα Χέρμπερτ Τζωρτζ Γουέλς, που εκδόθηκε το 1897 κι έχει γνωρίσει πολυάριθμες κινηματογραφικές μεταφορές, με πιο γνωστές το ομώνυμο φιλμ του 1933 από τον Τζέιμς Γουέιλ, τις «Περιπέτειες ενός αόρατου ανθρώπου» («Memoirs of an Invisible Man», Τζον Κάρπεντερ, 1992) και το «Αόρατο άγγιγμα» («Hollow Man», Πωλ Βερχόφεν, 2000).
Εδώ η ιστορία αναβιώνει από το στούντιο της Universal, που αρχικά προόριζε αυτή την επανεκκίνηση ως μέρος του Σκοτεινού της Σύμπαντος (Dark Universe), στο οποίο θα συγκέντρωνε όλα τα γνωστά τέρατα με τα οποία ταυτίστηκε κατά τη δεκαετία του 1930 (Δράκουλα, Φράνκενσταϊν κ.α.), ενώ είχε ανακοινωθεί μέχρι κι ο Τζόνι Ντεπ ως πρωταγωνιστής. Μετά όμως από την κριτική κι εισπρακτική απογοήτευση της «Μούμιας» («The Mummy», Άλεξ Κούρτσμαν, 2017) με τον Τομ Κρουζ ως πρώτης προσθήκης στο σχεδιαζόμενο Σύμπαν, το στούντιο ακύρωσε τα σχέδιά του και αποφάσισε ν’ αναπτύξει κάθε τίτλο ξεχωριστά με χαμηλότερες οικονομικές προδιαγραφές, πιο κοντά στο είδος του τρόμου παρά της περιπέτειας φαντασίας. Μια επιλογή που την οδήγησε ν’ απευθυνθεί στην εταιρεία Blumhouse, η οποία τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στο συγκεκριμένο είδος με τίτλους όπως «Μεταφυσική δραστηριότητα» («Paranormal Activity»), «Παγιδευμένη ψυχή» («Insidious»), «Κάθαρση» («The Purge»), «Τρέξε!» («Get Out») κ.α.
Η αλλαγή οικονομικής κλίμακας λειτούργησε αποτελεσματικά, μια και το είδος του τρόμου ποτέ δε χρειάστηκε μεγάλους προϋπολογισμούς για να δώσει τα καλύτερά του δείγματα. Σκηνοθετώντας υπομονετικά και μεθοδικά, ο Γουανέλ προσαρμόζει τον μύθο στο σημερινό φεμινιστικό κλίμα, μετατρέποντάς τον σε μια ιστορία κακοποίησης κι ενδοοικογενειακής βίας, με μια σπουδαία Μος να εναλλάσσει φόβο, απόγνωση και πείσμα με εξαιρετικό δυναμισμό.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr