Στο animation στράφηκαν η ηθοποιός και σκηνοθέτρια (θεάτρου και κινηματογράφου) Ζαμπού Μπρετμάν και η γραφίστα Ελέα Γκομπέ-Μεβελέκ για να δώσουν μια εικόνα από τον αγώνα των Αφγανών για ελευθερία
Σε μια ξεχασμένη μαύρη σελίδα της ιστορίας της Γαλλίας, γνωστής ως La Retirada στρέφεται ο Ορέλ, ο γνωστός Γάλλος καρτουνίστας της εφημερίδας «Le Monde» (είχε ξεκινήσει την καριέρα του στο Charlie Hebdo) στην ταινία του, «Γιοσέπ» του διάσημου Ισπανού αγωνιστή, αντιφρανκίστα ζωγράφου Γιοσέπ Μπαρτόλι, που τον Φεβρουάριο του 1939 κατάφεραν να διαφύγουν από την Ισπανία του Φράνκο στη Γαλλία, μαζί με εκατοντάδες άλλους Ισπανούς αγωνιστές και αγωνίστριες, για να εγκλειστούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης που έστησαν οι γαλλικές αρχές.
Ένα φρικτό στρατόπεδο όπου, εκτός από τη χώρα, το σκορβούτο, τον τύφο και την πείνα που κυριαρχούσαν, υπάγονταν σε βασανιστήρια, βιασμούς και εξευτελισμούς, κακουχίες και βάσανα που ο Γιοσέπ κατάφερε να ζωγραφίζει καθημερινά, ενώ παράλληλα προσπαθούσε να βρει τρόπο να δραπετεύσει για να μπορέσει να βρει την εξαφανισμένη, έγκυο αρραβωνιαστικιά του.
Κι αυτό χάρη στη φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσα σ’ αυτόν και έναν από τους φρουρούς του στρατοπέδου, όπως αφηγείται σήμερα στο νεαρό εγγονό του, ο ετοιμοθάνατος, θύμα του Αλτσχάιμερ, πρώην φρουρός. Ο Ορέλ αφηγείται την περιπέτεια του Γιοσέπ με βασικά στατικές εικόνες (με βασικά τα χείλη και τα μάτια να κινούνται), με τις κινήσεις τους να υποβάλλονται από τις ερμηνείες των ηθοποιών, με ένα πολύ καλό Σερζί Λοπέζ στο ρόλο του Γιοσέπ και ένα το ίδιο καλό Ξαβιέ Σεραντό στο ρόλο του φρουρού, και με ένα στιλ συγγενικό μ’ εκείνο των εφημερίδων. Εικόνες που καταγράφουν όλη την απανθρωπιά και τη φρικαλεότητα που κυριαρχούσε στο στρατόπεδο, αντιπαραθέτοντας έναν άλλο πιο ανθρώπινο και ευχάριστο τρόπο ζωής με τις κατοπινές σκηνές του Γιοσέπ στο Μεξικό, όταν γνώρισε και έγινε φίλος με το απελευθερωμένο ζευγάρι των καλλιτεχνών Φρίντα Κάλο-Ντιέγκο Ριβέρα.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr